Były reprezentant Polski wspomina Smudę: Ciągle podejrzewał, że pijemy w pokojach

Urodzony w Łodzi zawodnik zadebiutował w reprezentacji w 2002 roku, kiedy to na co dzień występował jeszcze w Feyenoordzie. Kluczową rolę w kadrze zaczął jednak odgrywać kilka lat później, a najlepsze były dla niego eliminacje do Mistrzostw Europy w 2008 roku. To w ich ramach strzelił po dwa gole Portugalii i Belgii, notując również hat-tricka w spotkaniu z Kazachstanem.

- To był mój najlepszy okres w reprezentacji. Zupełnie inna rzeczywistość od tej w klubie. Grałem w Racingu Santander i średnio mi to wychodziło. W kadrze miałem większy szacunek, chłopaki mi ufali, dostawałem od nich dobre piłki. (…) Portugalia? Szalony mecz. Wtedy chyba na nowo narodziła się nasza drużyna. Byliśmy krótko po nieudanych Mistrzostwach Świata. Drużynę przejął Leo Beenhakker, z którym znałem się z Feyenoordu. Miał na nas bardzo dobry wpływ. Gdy wchodził do szatni, to każdy wiedział, że to jest prawdziwy gość - przyznał Smolarek, który nieco inaczej wspomina Smudę:

- W przeciwieństwie do Beenhakkera, Smuda nie miał światowego doświadczenia. Wielu chłopaków z zagranicznych lig też miało z tym problem. Prezentował staroświecką szkołę. Przykład? Zarządził grę w „dziadka”, ale nie takiego normalnego na małej przestrzeni. Ustawił trzech w środku, a reszta... była rozproszona po całym boisku. Pierwszy raz coś takiego widziałem.

- Do tego traktował nas jak dzieci, ciągle podejrzewał, że pijemy w pokojach. Pewnego wieczoru w hotelu odebrałem paczkę butów od Pumy, z którą miałem umowę. Przed każdym meczem dostawałem od sponsora nową parę. Wracałem do pokoju i zatrzymał mnie trener mówiąc: „Co tam masz w środku?”. Odpowiedziałem, że buty. „Taaa, buty. Ale cię złapałem, no pokaż”. On naprawdę myślał, że dzień przed meczem ukrywam przed nim alkohol.

Smolarek strzelił dla reprezentacji w sumie 19 goli. Z kadrą pożegnał się w 2010 roku, a trzy lata później całkowicie zakończył piłkarską karierę. Jak sam mówi, cały czas stara się być jednak bardzo aktywny.