Mija dokładnie rok, odkąd Renard zdecydował się podjąć wyzwanie w budowie żeńskiego zespołu „Trójkolorowych” w kontekście uzyskania jak najlepszego wyniku przed własną publicznością na arenie największego święta sportu.
Już wiadomo, że lipcowo-sierpniową walkę o medal gospodynie rozpoczną od pojedynków w fazie grupowej z Kolumbią, Kanadą i Nową Zelandią.
W następnych tygodniach Francja zmierzy się towarzysko z Irlandią i Szwecją. Opiekun kadry skupia się wyłącznie na najbliższej przyszłości, jednak jak sam zdradził, w styczniu zakomunikował ojczystej federacji piłkarskiej, że nie przedłuży wygasającego kontraktu.
– Nastąpił u mnie pewien moment, w który musiałem to z siebie wydusić. Nie chcę jednak, aby zostało to odebrane jako podważanie czegokolwiek, poddawanie czegoś w wątpliwość. Ja i sztab szkoleniowy czerpiemy z tej pracy wiele radości. Nie możemy się już doczekać następnego zgrupowania w poniedziałek (1 kwietnia) – przyznał 55-latek.
– To jednak także trudna praca. Jeśli mam streścić swoje ambicje, z tyłu głowy tkwią u mnie Mistrzostwa Świata w piłce nożnej mężczyzn. Mam nadzieję, że w 2026 roku doświadczę tej rangi turnieju po raz trzeci – ujawnił cel szkoleniowiec.
W długiej historii jako trener Renard odpowiadał za wyniki w pięciu ekipach narodowych: Arabii Saudyjskiej, Maroko, Wybrzeża Kości Słoniowej, Zambii i Angoli. Na mundialu brał udział z dwiema pierwszymi i ostatecznie nie awansował nawet do fazy pucharowej.
Być może zgodnie z powiedzeniem: „do trzech razy sztuka” misja powiedzie się z inną reprezentacją na MŚ w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Meksyku. Ostatnie doniesienia sugerują, że trener jest bliski porozumienia z Egiptem.
Poza tym ze wspomnianymi Zambią i WKS osiągnął zdecydowanie większe sukcesy, sięgając po Puchar Narodów Afryki.
![Relacje transferowe na żywo [LINK]](img/ads/relacje.jpg)
