Piotr Jegor nie żyje

Zawodnik grający na pozycji obrońcy urodził się 13 czerwca 1968 roku w Zbrosławicach, ale swoją poważną przygodę z futbolem rozpoczął w Knurowie oddalonym o ponad 30 kilometrów od miejsca narodzin.

Utalentowany defensor szybko został dostrzeżony w zespole miejscowego Górnika i przeniósł się do tego bardziej utytułowanego z Zabrza, w którym zapracował sobie na status legendy za sprawą wielu znakomitych występów.

- To dla nas bardzo smutny czas. Niedawno pożegnaliśmy Stefana Florenskiego, dziś rano odszedł od nas Piotrek. Znałem go od 1988 roku, gdy przechodził z Knurowa do Zabrza. Wszyscy pamiętamy go z bramki strzelonej Realowi. Był twardym obrońcą, którego strzały i rzuty wolne były postrachem ligowych bramkarzy. Na zawsze pozostanie w naszej pamięci - powiedział prezes zarządu - Dariusz Czernik

Wielu starszych kibiców z pewnością pamięta rozegrany przez niego mecz właśnie na Estadio Santiago Bernabéu w Pucharze Mistrzów w sezonie 1988/1989, kiedy to jako 20-latek popisał się kapitalnym uderzeniem z dystansu (wideo od 1:27).

Trafienie Jegora dało nadzieję polskiemu klubowi na sprawienie sensacji w ówczesnej drugiej rundzie najbardziej prestiżowego europejskiego turnieju na wyeliminowanie jednego z głównych faworytów do końcowego zwycięstwa, ale niestety „Królewscy” w końcowym fragmencie drugiej połowy przechylili szalę na swoją korzyść i ostatecznie okazali się lepsi od Górnika w dwumeczu (0:1, 2:3).

Sam obrońca zapadł jednak w pamięć Leo Beenhakkerowi, który wtedy odpowiadał za wyniki osiągane przez Real Madryt. Holender przejawiał chęć do ewentualnego pozyskania obiecującego piłkarza. Niestety na samym zainteresowaniu się skończyło, bo były selekcjoner reprezentacji Polski po zakończeniu sezonu opuścił ławkę trenerską hiszpańskiego klubu.

Jegor pozostał ostatecznie w Zabrzu do 1995 roku, kiedy to zdecydował się na opuszczenie Polski i spróbowanie swoich sił w Hapoelu Hajfa. W Izraelu nie wiodło mu się najlepiej i po zaledwie kilku miesiącach wrócił do ukochanego Górnika, z którego został po rundzie jesiennej został wytransferowany do Stali Mielec.

Później występował w Odrze Wodzisław i pomógł jej osiągnąć historyczny rezultat w postaci zajęcia trzeciego miejsca w Ekstraklasie na zakończenie zmagań w sezonie 1996/1997. Na dalszym etapie swojej kariery bronił jeszcze barw BKS-u Stali Bielsko-Biała, GKS-u Jastrzębie i LKS-u Bełk. W tym ostatnim klubie zawiesił piłkarskie korki na kołku w 2003 roku.

Piotr Jegor zanotował także 20 występów w reprezentacji Polski. Wszystkie miały miejsce w starciach towarzyskich.