LEGIA W LIDZE EUROPY! Oceniamy jej piłkarzy po meczu ze Sportingiem

Pewniak. Nawet jeśli popełni drobny błąd, to bez konsekwencji, bo też często ma tak potrzebne golkiperowi szczęście. Znakomita interwencja w 77. minucie, mimo rykoszetu. Szybkie reagowanie na sytuację boiskową.

Nie mógł aż tak pokazać się w ofensywie, ale kiedy już wychodził to bardzo skutecznie. Świetna gra na wyprzedzenie. Powinien zaliczyć asystę jeszcze w pierwszej połowie, ale sytuacji „sam na sam” nie wykorzystał Prijović.

Renesans jego formy powinien służyć za przykład dla psychologów. Od zawodnika niechcianego do lidera defensywy w tak krótkim czasie... Ostatni do czyszczenia przed Malarzem. W dodatku w okolicach 70. minuty zaliczył spektakularne wyjście w piłką, pokazując, że jego pewność siebie nigdy nie miała się lepiej!

Dobry, ale słabszy od Rzeźniczaka. Sporo roboty przy asekuracji Hlouska.

Chyba najsłabszy w Legii, ale nie zazdrościmy rywalizacji z Gelsonem. „Żelazne płuca” mogłyby nie pomóc... Momentami jednak za łatwo dał się mijać. Dopuścił do dośrodkowania, które powinno zakończyć się golem.

Utrzymanie, odbiór, podanie, klasyka. Trochę stracił rezon w końcówce meczu, ale wcześniej dał naprawdę dużo. Wielka szkoda, że jego wolej po rzucie rożnym nie sięgnął celu – piękne uderzenie!

Człowiek od „czarnej roboty”, w cieniu kolegów. Trzeba jednak docenić jego harówkę, sporo „się naprzeszkadzał” rywalom. Zaliczył kilka odbiorów, grał na wysokim procencie dokładności podań. Dobry, dyskretny występ. Na minus faul tuż przed polem karnym w pierwszej połowie.

Niczym szczególnym się nie wyróżniał, momentami nie nadążał z kryciem. Ale wszystko jest mu odpuszczone – strzelił gola na wagę awansu do Ligi Europy!

Absolutnie najlepszy zawodnik Legii, nie pierwszy raz. Pan piłkarz. Poziom Ligi Mistrzów to jego poziom. Inteligencja, technika. Wymuszenie faulu, końcowe podanie (a powinna być asysta na koncie!), wizja gry.

Człowiek jednego zwodu, ale dopracowanego do perfekcji znowu dawał radę, aż do momentu, gdy zabrakło sił – wówczas brakowało go w defensywie. Jego doświadczenie było jednak dzisiaj bardzo ważne!

Samotny z przodu walczył i starał się, jak mógł. Zmarnował swoje sytuacje, a jedyny raz trafił do bramki ze spalonego. Swojej „życiówki” na poziomie meczu z BVB nie zaliczył, ale na pewno środowy występ zapisze na plus.

***

Niby dobre wejście w mecz, ale potem wymuszenie karnego i zmarnowana setka. Nie było to najlepsze spotkanie Kucharczyka.

Grał za krótko.

Grał za krótko.

***

Nie było wielkiego stylu, ale to nieważne – tylko zwycięstwo dawało kwalifikację do Ligi Europy, minimalne zwycięstwo zostało odniesione. Ogromny progres drużyny. BRAWO!