Mertesacker wspomina Enke. Wzruszające słowa obrońcy Arsenalu

W czwartek mija ósma rocznica śmierci niemieckiego bramkarza. Dokładnie 10 listopada 2009 roku były zawodnik m.in. Benfiki, Barcelony i Hannoveru popełnił samobójstwo, wskakując pod przejeżdżający pociąg. Było to efektem depresji, z którą golkiper walczył od dłuższego czasu. 

„Fakt, że od śmierci Roberta i naszych ostatnich rozmów minęło już tyle lat mnie przeraża. To nie mogło być tak dawno temu, bo co ja robiłem przez te wszystkie lata? Czas mija bardzo szybko piłkarzom. Każdy z nas zawsze patrzy tylko do przodu, koncentruje się na kolejnym meczu.

Wspomnienia z Robertem wiele dla mnie znaczą. On pozytywnie wpłynął na moje życie. Można powiedzieć, że jak żaden inny kolega z boiska. (…) Dzięki niemu rozwinąłem się jako obrońca. Mówił, żebym nigdy się nie bał, grając z nim w drużynie. Jeśli nie udało mi się zatrzymać ataku rywala, on był z tyłu. Zawsze był spokojny i imponował determinacją. Nie chodzi o to, by go teraz gloryfikować, ale moim zdaniem ludzie, których dotyka depresja, nie są słabi.

Ona może przytrafić się również silnej osobie, choćby takiej jak Robert. To choroba.

Wiadomość o jego śmierci mocno mnie uderzyła. Nie potrafiłem zrozumieć, że tak zrównoważona osoba borykała się z czymś takim. Zadawałem sobie również pytanie, dlaczego mi o tym nie powiedział. Byliśmy przyjaciółmi, opowiadaliśmy sobie o wszystkim. Po czasie dotarło do mnie jednak, że ukrywanie swoich problemów to część tej choroby.

Wspominanie chwil spędzonych z Robertem do dzisiaj mi pomaga. Dzięki temu znowu mogę poczuć trochę szczęścia” - napisał obrońca Arsenalu, który ma na swoim koncie 104 spotkania w koszulce reprezentacji Niemiec.