Młode talenty: cz. 82 [MŚ U-17 cz.1/2]

Każdy turniej ma swoich bohaterów, których heroiczne wyczyny wspomina się latami, a po pewnym czasie urastają do rangi legendy. Mundial do lat 17 rangą nie dorasta nawet do pięt swojemu seniorskiemu odpowiednik(...)

Każdy turniej ma swoich bohaterów, których heroiczne wyczyny wspomina się latami, a po pewnym czasie urastają do rangi legendy. Mundial do lat 17 rangą nie dorasta nawet do pięt swojemu seniorskiemu odpowiednikowi. Impreza, to przede wszystkim prawdziwa gratka dla klubowych skautów, istny kiermasz młodych talentów. W przeszłości niewiele było klubów, które najpierw poświęcały fundusze na znalezienie młodego utalentowanego piłkarza, a później wychowywały go wpajając drużynową filozofię, styl i taktykę charakterystyczną dla danego kraju oraz tożsamość klubową. Dzisiejsze realia są pełne przykładów inwestowania w nieoszlifowane diamenty znalezione w wykopaliskach gdzieś na skraju świata. Można już nawet mówić o swego rodzaju modzie kształtowania zawodników od najmłodszych lat. Przykłady? Jeden z bohaterów meksykańskiego mundialu U-17 Lucas Piazon uzgodnił już swoje przejście w 2012 roku z Sao Paulo do Chelsea. 2006 rok to 17-letni wtedy Sergio Kun Aguero i transfer z Independiente do Atletico Madryt warty 23 miliony euro. Dość świeża jest sprawa pozyskania przez Manchester United 19-letniego Phila Jones z Blackburn Rovers za 16 milionów funtów. Na chwilę obecną Romelu Lukaku i Neymar, to jedni z najbardziej rozchwytywanych małoletnich towarów na rynku transferowym, po których zgłaszają się Real Madryt, Barcelona, Chelsea, czy Manchester City. Trwające już po kilka miesięcy telenowele dotyczące transferów nastolatków są mocnym dowodem wspomnianego wyżej trendu. Widać akurat trafiła się korzystna koniunktura, bo meksykański turniej obrodził w nieprzeciętne talenty. Kontynuując rolniczą terminologię zbiory tego roku powinny być obfite, czego dowodem jest nieplanowe poszerzenie listy i mus podzielenia jej na 2 części.

1. Souleymane Coulibaly (Wybrzeże Kości Słoniowej | Siena -> Tottenham Londyn) napastnik

Nieprzypadkowo nazwany nowym Drogbą. Zabójcza, nagrodzona Złotym Butem skuteczność – 9 bramek w 4 meczach – umieszczona w dobrze zbudowanym, 16-letnim ciele atlety czyni z Iworczyka ulepszoną kopię snajpera Chelsea. Można by rzec, że nastolatek ewoluował: jest od swojego pierwowzoru szybszy i bardziej zwinny. Potwierdziły się doniesienia mediów i Coulibaly zaraz po imprezie odszedł ze Sieny. Mimo zainteresowanie Realu Madryt oraz Manchesteru United wybrał Tottenham.

YOUTUBE: Souleymane Coulibaly

2. Samed Yesil (Niemcy | Bayer Leverkusen) napastnik

Jest zaprzeczeniem tezy o drużynowej „9”. Udowodnił, że mając 178 cm wzrostu też można grać najbardziej wysuniętego zawodnika. Dowód? 6 bramek i drugie miejsce w klasyfikacji strzeleckiej plus tyle samo asyst, które potwierdzają to, że Yesil nie jest typem boiskowego egoisty zaprogramowanego wyłącznie na strzelanie goli. Na wiadomość o zainteresowaniu znawcy młodych talentów Arsena Wengera w Leverkusen zareagowano natychmiastowo – przedłużeniem kontrakt do czerwca 2016r. Spokój weterana boisk oraz niesamowita technika przyniosły dotąd piłkarzowi Aptekarzy 19 bramek w 20 meczach reprezentacji i ksywkę “Gerd” odnoszącą się do Gerda Muellera.



3. Adryan (Brazylia | Flamengo Rio de Janeiro) napastnik

Jeden z kluczowych piłkarzy w talii Emersona Avilii. Niespełna 17-letni piłkarz Flamengo pokazał wysokie umiejętności już w Mistrzostwach Ameryki Południowej (będących zarazem eliminacjami do MŚ) trafiając 3-krotnie. Docenili je menedżerowie klubów z Europy m.in. Juventusu i Manchesteru United – ponoć sam Alex Ferguson zaprosił młodego Brazylijczyka na trening do Carrington. Razem z Ademilsonem i Lucasem Piazonem stanowili o sile ataku Canarinhos.



4. Ademilson (Brazylia | Sao Paulo) napastnik

Zajął trzecie miejsce w klasyfikacji strzelonych goli ex equo z Adryanem i Francuzem Benzią. Zdeklasowani w pierwszym meczu Duńczycy najwięcej zarzucają właśnie nieobecnemu podczas marcowych eliminacji snajperowi Sao Paulo. Zresztą absencja w Ekwadorze okazała się problemem dla skandynawskiego trenera Hansa Franka, który tłumaczył porażkę brakiem informacji o szybkim i uzdolnionym Ademilsonie w Internecie.

5. Jonathan Cubero (Urugwaj | Cerro) bramkarz

W 7 meczach puścił tylko 5 bramek, 5-krotnie zachowując czyste konto (m.in. w ćwierćfinale z Uzbekistanem i półfinale z Brazylią). Cubero opanował niemalże do perfekcji bolączkę niektórych seniorskich kolegów po fachu, grę nogami. Zaliczył nawet wspaniałą asystę przy bramce Paisa w 95 minucie przeciwko Rwandzie. Zdobywca złotych rękawic jako jeden z niewielu w kadrze Celeste gra klubie występującym w najwyższej klasie rozgrywkowej.

6. Lucas Piazon (Brazylia | Sao Paulo –> od 2012 roku Chelsea Londyn) ofensywny pomocnik/skrzydłowy

Jeden z największych talentów brazylijskiej piłki zarezerwowany przez londyńską Chelsea. Czy błyskotliwy Brazylijczyk jako pierwszy zrobi karierę na wyspach? Mimo skromnego dorobku (1 gol, 2 asysty) miał decydujące znaczenie o sile ataku Canarinhos. Stylem gry przypomina Kakę: taktycznie ułożony, świetnie czytający grę rozgrywający dysponujący silnym uderzeniem, którym w meczu z Paragwajem rozerwał siatkę.

7. Elbio Alvarez (Urugwaj | Penarol Montevideo) prawoskrzydłowy

W obliczu problemów ze zdrowiem Juana Cruza Mascii, to przebojowy prawoskrzydłowy brał na siebie ciężar gry. Okazał się za dużym kłopotem m.in. dla brazylijskiej formacji defensywnej, której wbił jedną z dwóch bramek strzelonych na turnieju. Trener Fabian Coito wykorzystał jego umiejętności do gry catenaccio.

8. Carlos Fierro (Meksyk | Chivas) napastnik

Najpierw Arsenal, teraz Barcelona. Agent nastoletniego następcy Javiera Hernandeza wymieniał Anglików, a obecnie Hiszpanów jako petentów ustawiających się w kolejce po snajpera, który gra w dawnym klubie "Chicharito" Chivas. Wydaje się, że lepszym, z uwagi na adaptację, kierunkiem jest Półwysep Iberyjski. Trzeci najlepszy zawodnik Mistrzostw ma też oferty z Bundesligi.

9. Okan Aydin (Niemcy | Bayer Leverkusen) lewoskrzydłowy

Stworzył „aptekarski” duet z Yesliem, który niczym odrdzewiacz penetrował brazylijską obronę podczas meczu o trzecie miejsce. Drugi z piłkarzy Bayeru w niemieckiej kadrze zdobył najwięcej goli (4 w 5 spotkaniach), po swoim klubowym koledze i tak jak w na Mistrzostwach Europy był jednym z liderów drużyny. Zaliczył też pięknego gola przeciwko Panamie i wbił 2 bramki Brazylijczykom w meczu o trzecie miejsce.

10. Koray Guenter (Niemcy | Borussia Dortmund) środkowy obrońcaPorównywany do swojego starszego kolegi z Dortmundu Matsa Hummelsa. Zresztą defensor prezentujący profesorski spokój jest bliski pierwszej drużyny Jeurgena Kloppa, eksperta od gry obronnej oraz w przeszłości defensora. Guenter będzie rywalizował o miejsce z najlepszymi obrońcami Bundesligi w zeszłym sezonie. Borussia z Suboticem i Hummelsem w środku defensywy straciła jedynie 22 gole. Rosły Guenter jest także potężnym zagrożeniem pod bramką rywala przy stałych fragmentach gry, na mundialu trafiał do bramki trzykrotnie.

Autor: garzy