Podsumowanie rundy jesiennej Ekstraklasy sezonu 2012/13 - cz.1

Legia Warszawa - Zdecydowanie najrówniej grająca drużyna w Esktraklasie. Pokazuje, że nie przypadkowo w poprzednim sezonie liderowała przez większość sezonu. Idealna mieszanka doświadczenia z młodością. Bez wątpienia najlepsza obrona ligi. Szybkie skrzydła i młody, błyskotliwy środek pola. Jeżeli nie stanie się nic niespodziewanego są murowanymi kandydatami do mistrzostwa Polski. 

 

Bilans rundy jesiennej: 10 wygranych - 3 remisy - 2 porażki.

 

Najlepszy zawodnik rundy w zespole Legii - Danijel Ljuboja. 

Przez pryzmat całej rundy najlepszy zawodnik warszawskiej Legii. Lider klasyfikacji strzelców jesieni. Nie będzie przesadą, jeśli się powie, że 3/4 ofensywnej gry Legii opiera się właśnie na tym piłkarzu. Świetnie rozumie się ze swoim rodakiem Miroslavem Radoviciem. Dziesięć bramek w pół sezonu w lidze polskiej, w której naprawdę ciężko się strzela bramki jest niezłym wynikiem.

 

Prognoza na koniec sezonu - Mistrzostwo.

 

Śląsk Wrocław - od początku sezonu w głębokim kryzysie, konflikt na lini Orest Lenczyk - piłkarze był na tyle mocny, że głosy krytyki wypływały do mediów. Niekonwencjonalne sposoby treningowe sędziwego szkoleniowca nie podpasowały graczom Śląska. Kiepskim żartem powinno być to, że piłkarze zwalniają trenera.  Niestety, w polskiej lidze zdarza się już to nie pierwszy raz. Najpierw w Wiśle piłkarze pokazali, że gdy ktoś ich zbytnio "przetrenuje" szybko zostanie zwolniony. Analogiczna sytuacja była w Śląsku. Zwolniony został trener, który poprowadził zawodników do mistrzostwa i wicemistrzostwa Polski, czyli do sukcesów, których być może już nigdy nie powtórzą. Nowy trener miał być lekiem na całe zło. Do klubu przyszedł Stanislav Levy. Trener, który poprowadził swoją poprzednią drużynę do mistrzostwa Albanii.  Szkoleniowiec potrzebował trochę czasu aby zaszczepić we wrocławianach bakcyl ofensywnej piłki. Ostatnie spotkania rundy jesiennej pokazały jednak, że Wojskowi za trenera Levyego potrafią być silni. Odrobina stabilizacji w tyłach wystarczyła aby zacząć wygrywać z najlepszymi drużynami ligi, jakimi bez wątpienia jakimi są Legia jak i Lech.

 

 

Tylko i wyłącznie słabość ligi polskiej pozwala Wrocławianom spoglądać bardziej w górę niż w dół. Na półmetku sezonu zajmują 5. miejsce.

 

Bilans rundy jesiennej: 8 zwycięstw - 2 remisy - 5 porażek.

 

Najlepszy zawodnik rundy w zespole Śląska - Marian Kelemen.

Ktoś powie, że Sebastian Mila powinien widnieć w tym miejscu. Jednak oglądając mecze Śląska i widząc ile punktów uratował "SuperMarian" mistrzom Polski, nie da się go nie wyróżnić. Ostoja drużyny. Niesamowity w grze na linii. Oby jeszcze długo pozostał we Wrocławiu. Kiedy Sebastian Mila cały początek sezonu CZŁAPAŁ po boisku, Marian ratował punkciki, które mogą okazać się zbawienne w drodze po puchary.

 

Prognoza na koniec sezonu - Wicemistrzostwo.

 

Podbeskidzie Bielsko-Biała - drużyna która zrobiła jeden z największych regresów w Ekstraklasie w porównaniu do ostatniego sezonu. Rok temu była to drużyna, która potrafiła napsuć krwi dosłownie wszystkim. Nastąpił kryzys. Podopieczni Roberta Kasperczyka popełniali za dużo błędów w obronie. Richard Zajac nie był już tak pewnym punktem bielskiej defensywy jakim był przed kilkoma miesiącami. Czarę goryczy przelał mecz u siebie z Lechią Gdańsk, przegrany 2:3. Trener Robert Kasperczyk został zwolniony. W jego miejsce zatrudniono Marcina Sasala. Oblicze Podbeskidzia się nie zmieniło. Nie pomógł nawet jeden z najlepszych polskich napastników - Ireneusz Jeleń, który był cieniem wyróżniającego się piłkarza ligi francuskiej.

Umówmy się, Irek Jeleń nie jest typem, który dobrze sprawdza się w roli cofniętego napastnika. Granie za plecami Demjana najzwyczajnie w świecie mu nie szło. Reasumując, Podbeskidzie jest niestety głównym kandydatem do spadku.

 

 

Bilans rundy jesiennej: 1(!) wygrana - 3 remisy - 11 porażek.

 

Najlepszy zawodnik rundy w zespole Podbeskidzia - Kamil Adamek.

Kolejny przypadek pokazujący, że skauting nie musi polegać na tym, że zatrudniamy skauta i rzucamy go na zagraniczne podwórka(głównie słowiańskie). Wystarczy spojrzeć na nasze podwórko. Przypadek Kamila Adamka pokazuje, że perełki są w niższych ligach. Trzeba tylko poszukać. Wracając już do samego zawodnika, młody talent to już to raczej nie jest, bo lada dzień rocznikowo będzie miał już 24 lata, ale na pewno jest to błyskotliwy piłkarz z drygiem do strzelania bramek. Na razie wpuszczany zazwyczaj tylko z ławki, ale wróżymy mu szybkie wejście do pierwszego składu. 

 

Prognoza na koniec sezonu - spadek.

 

Wisła Kraków -  Problemy Wiślackiej drużyny od podszewki zostały już opisane na naszej stronie. Pozwolę sobie zacytować kolegę redakcyjnego Jarosława Matogę - "Trudno opisuje się tak mizerny i przygnębiający obraz sytuacji wewnętrznej panującej w ukochanym klubie. Nikogo w Krakowie nie pocieszają doniesienia z innych klubów, w których realia są podobne lub gorsze. Wisła Kraków to klub z ogromnymi tradycjami, wspaniałą historią, która zobowiązuje. Szczególnie przygnębiający jest fakt, że kibice do sytuacji w klubu powoli się przyzwyczajają. Dobitnie przekonaliśmy się o tym w spotkaniu ze Śląskiem Wrocław, kiedy to salwami śmiechów i drwin krakowscy fani wyrażali swoje niezadowolenie z 'boiskowych popisów' zawodników swojego klubu. W poprzednich latach Wisła również często zawodziła. Tak naprawdę tak samo często zawodziła, jak wprawiała w zachwyt. Wtedy, jednak, kiedy przegrywała, w poniedziałek nie dałem rady wziąć do ręki gazety i czytać o fatalnym występie ukochanej drużyny. Dodatkowo, w szczególną złość (a może zazdrość?) wprawiały relacje z wygranych spotkań największych ligowych rywali. 

A dzisiaj? W poniedziałek rano udam się do kiosku i chętnie poczytam o sukcesach Górnika Zabrze czy Śląska Wrocław. Strony o meczu Wisły jakoś ominę. Chyba bardziej przez wzgląd na przyzwyczajenia z poprzednich lat i spektakularnych porażek. Bo z obecnymi realiami w klubie zdążyłem się już pogodzić. Chociaż w sercu nadal mocno tli się nadzieja, że Wisła z Krakowa nie powiedziała jeszcze w polskiej piłce ostatniego słowa i prędzej czy później wróci na swoje miejsce, na ligowy tron."

Cały artykuł do przeczytania tutaj - http://transfery.info/55456,wisla-w-wielkim-dolku-nie-tylko-sportowym

 

Bilans rundy jesiennej: 5 zwycięstw - 3 remisy  -  7 porażek.

 

Najlepszy zawodnik rundy w zespole Wisły - Michał Chrapek.

Bardzo ciężko było wyróżnić jakiegokolwiek zawodnika beznadziejnie grającej Wisły. Statystycznie najlepiej wyglądał Łukasz Garguła. Jednak zdecydowaliśmy się wyróżnić Michała Chrapka. Młody zawodnik wreszcie przebił się do pierwszego zespołu Wiślaków, pokazywał wolę walki i wielkie zaangażowanie. Nadzieja Wisły na lepszą przyszłość.

 

Prognoza na koniec sezonu - środek tabeli.

Zapraszam na następne części podsumowania półmetku poczynań polskiej Ekstraklasy. Wkrótce 2. część!