Tych zawodników warto śledzić. Oto największe talenty Mistrzostw Świata U-17 w 2025 roku [cz. 1]

Za nami Mistrzostwa Świata do lat 17. Turniej po raz kolejny dostarczył mnóstwa emocji, stanowiąc przy tym cenne źródło wniosków płynących z obserwacji setek zawodników. Tych najbardziej utalentowanych postanowiliśmy wziąć pod lupę.

To pierwsza część z serii „Tych zawodników warto śledzić. Oto największe talenty Mistrzostw Świata U-17 w 2025 roku”.

***

W mijającym roku centrum wydarzeń ulokowano w nowoczesnym kompleksie Aspire Academy w Katarze. Kilka sąsiadujących ze sobą boisk, z których część wyposażono w kameralne trybuny tworzące scenerię podobną do tej z transmisji telewizyjnych domowych meczów Rakowa Częstochowa. Obok zaś największa na świecie kryta kopuła sportowa tworząca warunki do uprawiania aż 13 różnych dyscyplin.

Popularne

Previous

Jerzy Dudek: To najlepiej zarządzany klub w Polsce

Zażądał od Legii Warszawa 600 tysięcy euro rocznie. To będzie jego nowy klub

Karol Świderski w Ekstraklasie?!

Odmówił dołączenia do Legii Warszawa! To ma być jego nowy klub

„To jest recydywista. Powinien 10 razy wylecieć z treningu”. Prezes Lecha Poznań o jego byłym piłkarzu

Lech Poznań zażądał za niego dziesięć milionów euro. Proponowali siedem

Marek Papszun reaktywuje go dla Legii Warszawa? „Ma dar”

Marc-André ter Stegen zdecydował w sprawie przyszłości

Next

Sam turniej, na wzór seniorskiego mundialu, po raz pierwszy przybrał formułę rozszerzoną do 48 reprezentacji, co otworzyło furtkę dla pięciu debiutantów: Zambii, Ugandy, Salwadoru, Fidżi oraz... Irlandii.

Wszystko toczyło się pod okiem organizatorów, kibiców, trenerów, a przede wszystkim skautów, którzy w podobnych turniejach dostrzegają kopalnię żywego złota.

Na pierwszym planie pozostawali jednak sami piłkarze. Dla wielu z nich każdy udany drybling, celne podanie czy trafna decyzja mogły oznaczać kolejny krok na drodze do profesjonalnej kariery, która przez całe życie pozostanie w sferze marzeń setek tysięcy, a nawet milionów ich rówieśników.

Wspólnie z grupą skautów monitorujących turniej dla ScoutDecision postanowiliśmy wziąć pod lupę najciekawszych zawodników, jacy skupili na sobie światła reflektorów.

ScoutDecision to platforma skautingowo-analityczna, wykorzystywana przez kluby, skautów, agentów, trenerów czy analityków, którzy w oparciu o zaawansowane systemy danych oraz szczegółowe raporty mogą skutecznie poruszać się po rynkach transferowych.

Zanim przejdziemy do meritum - warto zaznaczyć, że nie ma uniwersalnej recepty na sukces. Przyszłość tych zawodników zależy od szeregu czynników, częstokroć takich, na które zwyczajnie nie mają żadnego wpływu. 

W pierwszej z dwóch części przyjrzymy się sylwetkom: najlepszego zawodnika turnieju, „Haalanda z Sertão” czy syna byłego reprezentanta Anglii.

***

• Luca Weinhandl

Narodowość: Austria

Klub: Sturm Graz

Pozycja: Defensywy pomocnik

Spośród drużyn, które zaszczycił swoją obecnością na turnieju, najdalej zaszły te postrzegające w kategoriach priorytetu bronienie własnej bramki - co nie zawsze stanowi regułę. W tym aspekcie przodowali Austriacy - na przestrzeni ośmiu meczów dwa stracone gole. Cóż, można jedynie żałować, że ten drugi przesądził o losach przegranego finału z Portugalią.

Mimo to w kraju historycznie kojarzonym z monarchią Habsburgów ani przez chwilę nie rozmyślano nad ciemniejszą stroną medalu. Kadra juniorów, z czasem okrzyknięta mianem „czarnego konia” imprezy, zebrała za swój występ mnóstwo pochwał. Zwłaszcza w Grazu mieli nieokiełznane powody do radości. Znakomitą laurkę akademii tamtejszego Sturmu dał bowiem Luca Weinhandl.

Ów defensywny pomocnik był filarem środka pola „Burschen”, swoistym łącznikiem między obroną a wyższymi formacjami. W zeszłym sezonie 16-latek awansował do zespołu rezerw Sturmu, z kolei od września zaczął dosięgać kadry meczowej mistrza kraju. Debiut wydaje się w jego przypadku kwestią czasu.

- To największy talent, jaki mamy. Luca jest niesamowicie trzeźwo myślącym zawodnikiem i dokładnie wie, czego chce - mówi Günther Neukirchner, trener do spraw rozwoju indywidualnego zawodników w strukturach Sturmu Graz, na łamach „Kleine Zeitung”.

Opis ScoutDecision: 

„Jeden z najsolidniejszych defensywnych pomocników Mistrzostw Świata U-17. Silny w pojedynkach, inteligentnie ustawiający się na boisku i konsekwentnie czysto przechwytujący piłkę. Szybko odczytuje potencjalne zagrożenie i skutecznie zabezpiecza linię obrony, wykazując dojrzałość znacznie wykraczającą poza jego wiek. Jego umiejętność odbierania, zdobywania piłki jest ważnym punktem odniesienia dla zespołu: agresywnie wchodzi w pojedynki, dominuje w fazach przejściowych i efektywnie odzyskuje posiadanie.

Weinhandl uchodzi za prawdziwą „ścianę” w defensywie, zapewniając poczucie bezpieczeństwa, stabilności i stałej kontroli nad wydarzeniami boiskowymi, co pozwala drużynie złapać oddech, zachować kompaktowość i bronić z dużą pewnością siebie. Lucas notował średnio 4,3 wślizgów/mecz (73% skuteczności). Żeby dalej się rozwijać, musi popracować nad rozgrywaniem piłki pod presją i zwiększyć tempo w fazie budowania akcji.”

• Leon Jakirović

Narodowość: Chorwacja

Klub: Dinamo Zagrzeb

Pozycja: Środkowy obrońca

Lewonożni obrońcy - zwłaszcza ci występujący na skraju boiska - byli, są i najprawdopodobniej zawsze będą postrzegani w kategoriach „towaru deficytowego”. Ograniczona dostępność piłkarzy o takiej specyfice generuje permanentny popyt rynkowy, a to staje się podłożem transferowych licytacji.

Wysoce prawdopodobne, że wspomniana prawidłowość znajdzie swoje zastosowanie przy sprzedaży Leona Jakirovicia. Stoper Dinama Zagrzeb był wyróżniającą postacią na Mistrzostwach Świata U-17 i mimo że Chorwaci wypadli poza burtę już po pierwszym meczu fazy pucharowej, spostrzeżenia skautów na temat jego gry były jednoznacznie pozytywne. 

Abstrahując od młodego wieku, nastolatek może pochwalić się czterema występami w pierwszym zespole krajowego giganta. Do tego w styczniu, zaledwie dwa tygodnie po siedemnastych urodzinach, zadebiutował na arenie zmagań Ligi Mistrzów w zwycięskim starciu z AC Milanem.

Juventus, Inter Mediolan, Napoli, Como 1907, VfB Stuttgart. Grono adoratorów prosperującego talentu Dinama jest coraz liczniejsze. 

Opis ScoutDecision:

„Lewonożny środkowy obrońca o topowym potencjale w kontekście budowania akcji. Pewny siebie i spokojny w pojedynkach defensywnych. Dobrze skanuje przestrzeń, szczególnie w polu karnym, aby nie stracić rywala ze wzroku. Silny i skuteczny w powietrzu. Jak na swój wzrost bardzo dobrze czuje się z piłką przy nodze. Posiada szeroki wachlarz podań - zarówno krótkich, jak i długich diagonalnych zmieniających stronę gry. Kontrola, stabilne ustawienie ciała i odwaga w rozegraniu. Ma potencjał, by zajść daleko i jest stworzony dla drużyn, które oczekują od stopera aktywnego udziału w rozegraniu.

Statystyki: cztery mecze, 393 minuty, 337 podań (143 do przodu), 78,3% skuteczności. Wzbudza duże zainteresowanie Juventusu oraz Interu Mediolan. Jest bardzo zaangażowany w grę, czujny na wbiegnięcia rywali za linię obrony i zapewnia wsparcie partnerom. Trafnie wybiera momenty opuszczenia strefy, utrzymania pozycji lub wejścia w pojedynek. Jednocześnie zachowuje odpowiedni poziom agresji - jest stanowczy, zdecydowany, ale nie ulega emocjom. Zakładamy, że w niedalekiej przyszłości zmieni klub.”

• Mateus Mide

Narodowość: Portugalia

Klub: FC Porto

Pozycja: Ofensywny pomocnik

W naszym zestawieniu nie mogło również zabraknąć miejsca dla MVP turnieju, którym został Mateus Mide. Ofensywny pomocnik portugalskiej kadry odebrał statuetkę z rąk samego Xaviego Hernándeza, legendy FC Barcelony oraz 133-krotnego reprezentanta Hiszpanii. 

Nawet jeśli zabrzmi to teraz dosyć pejoratywnie, warto odpowiedzieć sobie na pytanie, czy faktycznie mamy tu do czynienia z bardzo obiecującym zwiastunem przyszłej kariery tego zawodnika.

Spójrzmy na fakty. Od początku stulecia po największe wyróżnienie mundialu w kategorii wiekowej do lat 17 sięgało jedenastu zawodników. Oto pełna lista laureatów: Paris Brunner (2023, Niemcy), Gabriel Veron (2019, Brazylia), Phil Foden (2017, Anglia) Kelechi Nwakali (2015, Nigeria), Kelechi Iheanacho (2013, Nigeria), Julio Gómez (2011, Meksyk), Sani Emmanuel (2009, Nigeria), Toni Kroos (2007, Niemcy), Anderson (2005, Brazylia), Cesc Fàbregas (2003, Hiszpania), Florent Sinama-Pongolle (2001, Francja).

Ilu z nich w pełni wykorzystało swój potencjał?

To odniesienie w żadnym stopniu nie deprecjonuje obecnej wartości młodego gwiazdora FC Porto. Służy wyłącznie pokazaniu, jak różne bywają losy tych, którzy błyszczą w piłce młodzieżowej, ale nie zdążyli jeszcze w pełni potwierdzić swoich umiejętności na najwyższym poziomie seniorskim.

A „nowemu Vitinhi” (pseudonim wynikający z wizualnego podobieństwa) życzymy jak największych sukcesów.

Opis ScoutDecision:

„Doskonała kontrola piłki, szczególnie w pojedynkach indywidualnych oraz w fazie budowania ataku. Wysoka inteligencja boiskowa pozwala mu zrekompensować brak topowej szybkości dzięki mądremu pozycjonowaniu się i wysokiej świadomości. Umiejętność czytania gry, rozpoznawania momentów, w których należy zwolnić lub przyspieszyć tempo akcji oraz dostarczenia asysty do partnera świadczy o ponadprzeciętnej dojrzałości taktycznej jak na jego wiek. Kolejny etap jego rozwoju powinien obejmować poprawę parametrów fizycznych, zwiększenie regularność, jeśli chodzi o zaangażowanie i intensywność oraz podejmowanie lepszych decyzji pod większą presją rywala.”

• Takeshi Wada

Narodowość: Japonia

Klub: Urawa Red Diamonds

Pozycja: Defensywny pomocnik

Zostawiając europejskie realia, przenosimy się do Azji, a konkretnie do klubu Macieja Skorży - japońskiego Urawa Red Diamonds. Bo tam też szlifują diament.

Takeshi Wada, wysoce utalentowany pomocnik, był jedną z kluczowych postaci turnieju, odpowiadając w głównej mierze za destrukcję ataków przeciwnika i stabilność drugiej linii zespołu. Nieprzypadkowo to właśnie reprezentacja Kraju Kwitnącej Wiśni jako jedyna podczas imprezy w Katarze znalazła sposób na późniejszych triumfatorów.

W spotkaniu z Portugalczykami rola Wady okazała się nie do przecenienia. Młody Japończyk zdobył bramkę na wagę otwarcia wyniku, a jego występ został doceniony w formie nagrody dla najlepszego zawodnika meczu. Tym sposobem wychowanek „Czerwonych Diabłów” zepchnął w cień kilka bardziej rozpoznawalnych postaci, z Mateusem Mide’em na czele.

Opis ScoutDecision:

„Łączy wyjątkową inteligencję taktyczną, solidność fizyczną i spokój w defensywie, co pozwala zachować drużynie równowagę oraz bezpieczeństwo w środku pola. Wykazuje doskonałą świadomość w ustawianiu oraz antycypacji - szybko czyta grę i regularnie pokrywa właściwe przestrzenie, by przerwać akcje rywala.

Jedną z jego wyróżniających cech jest umiejętność szybkiego rozpoznawania zagrożeń i zamykania linii podań, zanim sytuacja stanie się groźna. Prezentuje bardzo dobre fundamenty defensywne: wykonuje czyste wślizgi, jest zdyscyplinowany w pressingu i ze spokojem podejmuje decyzje pod presją. Notował średnio 5,7 wygranych „ground duels”/mecz (65% skuteczności).”

• Simon Escobar

Narodowość: Argentyna

Klub: CA Vélez Sarsfield

Pozycja: Lewy obrońca

Działacze Vélez Sarsfield najwyraźniej wyciągnęli wnioski. Po tym, jak klub przepuścił okazję do zarobku na transferze Alejo Sarco, którego wygasający kontrakt otworzył mu drogę do Bayeru Leverkusen, tym razem postanowiono działać z większą przezornością.

Tuż przed wylotem juniorskiej kadry na Mistrzostwa Świata do Kataru profesjonalny kontrakt parafował Simon Escobar - jeden z dwóch przedstawicieli „El Fortín” na Bliskim Wschodzie.

Z perspektywy czasu możemy pokusić się o wniosek, że w Buenos Aires czuli pismo nosem. Ich zawodnik wypadł bowiem na tyle przekonująco, że stał się powszechnym wyborem do autorskich jedenastek turnieju.

16-latek objawił się jako lewy obrońca, choć jego uniwersalność pozwala mu także obsadzać pozycje prawoskrzydłowego oraz „dziesiątki”. Te ofensywne inklinacje było zresztą łatwo dostrzec, gdy tylko pojawiał się w okolicach „szesnastki” przeciwnika.

Opis ScoutDecision:

„Komfortowo czuje się w zdobywaniu przestrzeni z piłką, łamiąc linie rywala. Dobrze ustawia się do przyjęcia piłki, ma „czysty” pierwszy kontakt, zwłaszcza lewą nogą. To boczny obrońca, który sprawdziłby się również jako lewy skrzydłowy. Potrafi wprowadzać piłkę do środka, co otwiera jego drużynie różne możliwości w kontekście atakowania.

Escobar wykonywał średnio 5,05 dryblingów/mecz (73% skuteczności). Pokazuje, że potrafi włączać i wyłączać się z gry, kiedy jest to potrzebne. Jest bardzo opanowany i wywiera ogólnie pozytywny wpływ na boisku. Rzadko zdarza mu się opuszczać pozycję (w defensywie), aczkolwiek jego gra w obronie we własnym polu karnym mogłaby być lepsza.”

• Dell

Narodowość: Brazylia

Klub: EC Bahia

Pozycja: Środkowy napastnik

Od czasu inauguracji Mistrzostw Świata do lat 17 w 1985 roku, Brazylia meldowała się w finale sześciokrotnie, ustępując w tym ujęciu jedynie Nigerii, która o złoto walczyła aż osiem razy.

Ostatnie edycje nie były jednak dla „Canarinhos” łaskawe. Dwa lata temu obrońcy tytułu odpadli już w ćwierćfinale, zatrzymani hat-trickiem Claudio Echeverriego. Tym razem ich marsz zakończyła skuteczniejsza w półfinałowej serii rzutów karnych Portugalia.

Zdziwienie może budzić fakt, że kraj słynący z kreowania utalentowanych piłkarzy ofensywnych w pięciu spotkaniach fazy pucharowej strzelił zaledwie trzy gole. Dwa z nich były dziełem Wendersona Wanderleya Santosa de Melo, znanego jako Dell. 17-letni napastnik, jeden z czołowych talentów akademii EC Bahia, zakończył turniej z ogólnym dorobkiem pięciu trafień.

- Każdy piłkarz marzy o grze na wysokim poziomie w Europie. Ja marzę o grze dla takiego klubu jak Manchester City, który dla mnie jest najlepszym klubem na świecie - stwierdził w rozmowie z ESPN na początku tego roku.

Ulubieniec „Haalanda z Sertão”? Jakże by inaczej - norweski snajper „Obywateli”.

Opis ScoutDecision:

„Napastnik o wysokich umiejętnościach technicznych. Subtelny pierwszy kontakt, spokój z piłką pod presją, dobra gra głową oraz komfort w grze słabszą nogą. Dobrze porusza się bez piłki, znakomicie skanuje przestrzeń i podejmuje właściwe decyzje po przyjęciu. Mimo skromnych warunków fizycznych, potrafi utrzymać się przy piłce i wygrywać pojedynki. Dobrze wybiera kierunek pressingu, natomiast momentami brakuje mu intensywności.”

• Samuele Inácio

Narodowość: Włochy

Klub: Borussia Dortmund

Pozycja: Ofensywny pomocnik, cofnięty napastnik

Podczas gdy zdecydowana większość piłkarzy ujętych w tym zestawieniu wciąż wyczekuje swojego pierwszego zagranicznego transferu, Samuele Inácio ma już taki krok za sobą. 17-latek w połowie poprzedniego roku zamienił Atalantę na Borussię Dortmund, gdzie stopniowo zaczyna pukać do drzwi pierwszego zespołu. Dowodzi temu choćby jego obecność w kadrze na tegoroczne Klubowe Mistrzostwa Świata.

Reprezentant „Azzurrich” na katarskiej ziemi przekształcił fazę grupową w poligon doświadczalny, gromadząc cztery gole i dwie asysty, a także zgarniając statuetkę MVP w każdym z trzech spotkań. Możemy wprawdzie wytykać mu drastyczny spadek efektywności w kluczowym etapie turnieju (cztery mecze, zero goli, zero asyst), natomiast ograniczanie jego wkładu w grę zespołu wyłącznie do suchych statystyk byłoby nadto krzywdzące.

Młody zawodnik BVB łączy w sobie cechy typowe dla ofensywnego pomocnika z atrybutami cofniętego napastnika, a niekiedy nawet klasycznej „dziewiątki”. W konsekwencji trudno go jednoznacznie sklasyfikować.

Ostatnimi czasy na Signal Iduna Park podniesiony został temat trudności, jakie dortmundczycy napotykają coraz częściej w kontekście wprowadzania obiecujących zawodników do seniorskiej drużyny. Pozostaje mieć nadzieję, że w przypadku włoskiego diamentu klub dysponuje precyzyjnie określoną ścieżką rozwoju, wszak byłoby zwyczajnie szkoda, gdyby tak nieprzeciętny piłkarz wtopił się w przeciętną masę.

Opis ScoutDecision:

„Dysponuje zestawem umiejętności technicznych, szybkością i ofensywnym instynktem, które wyróżniają go na tle rówieśników. Jeśli dalej będzie rozwijał się w aspektach decyzyjności, fizyczności i regularności, ma szansę, by stać się wysokiej klasy napastnikiem. Cechują go świetny pierwszy kontakt z piłką, skuteczność w dryblingu, a także wszechstronność w ataku. Wyróżnia się inteligencją boiskową oraz umiejętnością gry obiema nogami.”

• Reigan Heskey

Narodowość: Anglia

Klub: Manchester City

Pozycja: Lewy skrzydłowy

Zbieżność nazwisk nie jest dziełem przypadku. Reigan to syn Emile’a Heskeya, byłego napastnika Liverpoolu, Leicester City czy Aston Villi, a także 62-krotnego reprezentanta Anglii, który w trakcie swojej kariery przekroczył barierę 500 występów na boiskach Premier League. Młody Heskey ma również brata, Jadena, lecz na bliższe przedstawienie jego sylwetki przyjdzie jeszcze zapewne czas.

Skrzydłowy urodzony w Liverpoolu od wczesnych lat zbierał piłkarskie szlify w strukturach akademii Manchesteru City, krok po kroku przechodząc przez kolejne kategorie juniorskie. We wrześniu nadszedł zaś wyczekiwany przez niego moment debiutu w dorosłym zespole pod batutą Pepa Guardioli, który posłał go do boju w końcówce pucharowej konfrontacji przeciwko Huddersfield Town.

W trakcie Mistrzostw Świata do lat 17 gracz „The Citizens” był jednym z liderów angielskiej kadry, zamykając konto na czterech bramkach oraz trzech podaniach, po których piłkę w siatce umieszczali jego koledzy. Uczciwa ocena wymaga jednak doprecyzowania, że większą część tych liczb wypracował na jednostronnej potyczce z Haiti, zakończonej wysoką wygraną „Synów Albionu” (8:1).

Opis ScoutDecision:

„Silny fizycznie i dynamiczny. Bardzo dobrze radzi sobie w pojedynkach indywidualnych, chętnie schodząc do środka, by wykorzystać swoje uderzenie. Potrafi zdobywać przestrzeń z piłką i dobrze zachowuje się w strefie finalizacji. W pojedynkach indywidualnych wyróżnia się zmianą tempa przy zejściu do środka w połączeniu z kontrolą piłki. Wnosi również realny wkład w grę defensywną.”

• Seydou Dembélé

Narodowość: Mali

Klub: JMG Academy Bamako

Pozycja: Ofensywny pomocnik

Rynek afrykański penetrowany jest przez europejskie kluby wzdłuż, wszerz i w głąb. To właśnie tam sieci co okienko zarzucają ekipy czeskie czy skandynawskie. Następnie oswajają zawodnika z realiami poważnego futbolu, promują i sprzedają, wzbogacając portfel, a zarazem partycypując w drodze do urzeczywistnienia czyichś marzeń.

Stałym punktem na mapie skautów wyławiających talenty bliżej równika pozostaje JMG Academy Bamako - rozbudowana sieć szkółek kształcących młodych piłkarzy w ośmiu afrykańskich krajach. To właśnie z jej struktur wywodzą się tacy gracze jak Ramy Bensebaini, Yves Bissouma i Cheick Doucouré.

Jeśli szczęście dopisze, za parę, być może paręnaście lat, w jednym szeregu z tej klasy postaciami stanie Seydou Dembélé. Utalentowany Malijczyk w listopadzie zebrał bardzo pozytywne referencje. Na przestrzeni pięciu spotkań zgromadził sześć punktów w klasyfikacji kanadyjskiej - dwukrotnie samemu znajdując drogę do siatki i aż cztery razy występując w roli dogrywającego. 

Opis ScoutDecision:

„Fascynujący młody ofensywny pomocnik, wyróżniający się rzadkim jak na swój wiek połączeniem dryblingu, zwinności i wizji gry. Bardzo dobrze czuje się z piłką przy nodze, posiada znakomity drybling i swobodę w prowadzeniu piłki. Regularnie wygrywa pojedynki, dobrze odnajduje się w szybkiej grze kombinacyjnej i wykazuje opanowanie w niewielkich przestrzeniach. Wyróżnia się zwinnością oraz dynamiczną zmianą kierunku biegu, co pozwala mu wykorzystywać przestrzeń i wyprzedzać obrońców. Nie jest jeszcze długodystansowcem, jednak krótkie przyspieszenie i dynamika dają mu wyraźną przewagę na poziomie młodzieżowym. Bardzo aktywnie uczestniczy w grze, chętnie bierze na siebie odpowiedzialność i napędza akcje ofensywne.

Dla jego dalszego rozwoju kluczowe będzie utrzymanie wysokiej intensywności przez cały mecz, a także na wyższym, seniorskim poziomie. Aktualnie jego ograniczeniem są warunki fizyczne, a w procesie przejścia do piłki seniorskiej szczególnego znaczenia nabiorą również poprawa decyzyjności i regularności. W niedalekiej przyszłości może przenieść się do Europy. Posiada profil pasujący do charakterystycznego stylu gry klubów z grupy Red Bulla.”

• Anísio Cabral

Narodowość: Portugalia

Klub: Benfica

Pozycja: Środkowy napastnik

Zamykając pierwszą pulę zestawienia, wskazujemy na autora jedynego gola w finałowym meczu. I bynajmniej nie sam fakt zdobycia decydującej bramki odgrywa tutaj rozstrzygającą rolę. 

Anísio Cabral na przestrzeni ośmiu spotkań mundialu okazał się najskuteczniejszym strzelcem portugalskiej drużyny, a sześć goli zapisanych przy jego nazwisku stanowi jednocześnie najlepszy dorobek turnieju pod względem skutecznych strzałów z otwartej gry.

Napastnik Benfiki przyszedł na świat i dorastał w Lizbonie, jednak korzenie jego rodziców sięgają Gwinei Bissau - kraju, z którym sam piłkarz otwarcie się utożsamia. Dał temu wyraz jeszcze przed startem listopadowych rozgrywek, gdy zapytany o piłkarski wzorzec wskazał Édera - snajpera o tym samym pochodzeniu, którego trafienie z lipca 2016 roku na Stade de France przesądziło o historycznym triumfie Portugalii na Mistrzostwach Europy.

Kto mógłby przypuszczać, że po upływie dziewięciu lat jego potencjalny następca zapisze się na kartach - tyle że juniorskiego mundialu, w równie symboliczny sposób?

Opis ScoutDecision:

„Skuteczny w wykończeniu akcji, szczególnie w polu karnym. Bardzo dobrze finalizuje sytuacje lewą nogą. Jakość techniczna i kontrola piłki wymagają jednak w jego przypadku poprawy. Bardziej koncentruje się na ruchu, technice i ustawieniu aniżeli na pojedynkach fizycznych. Wykazuje ambicję w grze ofensywnej, choć brakuje mu zadziorności typowej dla klasycznej „dziewiątki”. Ma „timing”, przyspieszenie i dobrze porusza się bez piłki. Stanowi permanentne zagrożenie, atakując przestrzeń za plecami obrońców. Aktywnie forsuję linię defensywną przeciwnika i wykazuje wyraźną chęć do strzelania goli.”

***

Artykuł powstał dzięki pomocy skautów monitorujących turniej dla ScoutDecision:

• André Lopes (skaut w SC Braga),

• Joao Rodrigues (skaut młodzieży w SC Braga),

• Andrés González Rodríguez (skaut oraz analityk danych w CD Universidad Católica),

• Pedro Henriques (skaut międzynarodowy, trener z licencją UEFA B),

• Ross Davis (ekspert ligi południowokoreańskiej),

• Magnus Österberg (były skaut Tottenhamu na Skandynawię, trener z licencją UEFA A),

• Radovan Papović (szef skautów i rekrutacji w FK Radnik Surdulica, specjalista od rynku południowo-wschodniej Europy),

• Luís Neves (skaut młodzieży skoncentrowany na rynkach skandynawskich),

• Sebastian Cepeda (skaut w Argentinos Juniors, specjalista od rynku południowoamerykańskiego),

• Vitor Dellagiustina (skaut i analityk skoncentrowany na rynku brazylijskim).