Zawodnik grający na pozycji napastnika urodził się 26 listopada 1936 roku w Bytomiu i w tym mieście rozpoczął swoją przygodę z futbolem jako piłkarz miejscowej Polonii.
Razem z tym zespołem odnosił swoje największe sukcesy w klubowej karierze, ponieważ razem z „Niebiesko-Czerwonymi” sięgnął dwukrotnie po mistrzostwo kraju (1954, 1962) i w późniejszym okresie także po międzynarodowe trofea - Puchar Karla Rappana (1965, później Puchar Intertoto) oraz Puchar Ameryki (1965). Ponadto on sam dwukrotnie sięgnął po koronę króla strzelców w polskiej lidze. Miało to miejsce w 1959 (21 bramek) oraz 1962 roku (16 bramek).
Za sprawą bardzo dobrej postawy prezentowanej w barwach Polonii Bytom dostąpił zaszczytu zadebiutowania i występowania w reprezentacji narodowej. Pierwszy mecz w kadrze rozegrał 20 maja 1959 roku w Hamburgu przeciwko RFN (1:1).
W sumie wystąpił w 35 spotkaniach w drużynie „Biało-Czerwonych”, w których zdobył osiem goli. Jedno z tych trafień zanotował na słynnej Maracanie na oczach 130 tysięcy widzów w spotkaniu z Brazylią (1:2) i po dzień dzisiejszy pozostaje jedynym Polakiem, któremu ta sztuka udała się na tym obiekcie.
Jan Liberda na późniejszym etapie swojej przygody z piłką nożną reprezentował jeszcze barwy Chicago Eagles, holenderskiego AZ’67 (dziś AZ Alkmaar) oraz GKS Katowice. Po zawieszeniu korków na kołku zajął się pracą trenera i prowadził między innymi Zagłębie Sosnowiec, Polonię Bytom i VfB Oldenburg.