Już jakiś czas temu media zaczęły nagłaśniać sprawę niespełna 24-letniego zawodnika.
Ostatnio defensorowi nie powodzi się najlepiej. Najpierw latem został on skreślony przez Thomasa Tuchela. W końcu Chelsea zdecydowała się go wypożyczyć do Monaco, aby nie ustawał w rozwijaniu swoich umiejętności na wysokim poziomie. Skończyło się jednak na tym, że stoper częściej przesiaduje na ławce.
Od transferu do ekipy ze Stamford Bridge w 2020 roku z OGC Nice Sarr nie poczynił żadnych poważnych postępów. Czasami łapał się do pierwszej jedenastki, ale głównie ze względu na absencje kadrowe innych piłkarzy.
Biorąc pod uwagę ponad dwuletni okres gry w Chelsea, FC Porto i AS Monaco, były reprezentant „Trójkolorowych” uzbierał na koncie raptem 48 występów.
Sportowy agent Federico Pastorello zaanonsował, że tej zimy powinien nastąpić przełom w karierze jego klienta.
– Ten chłopak mógłby bardzo dobrze poradzić sobie we Włoszech. Już raz był bliski transferu do jednego z klubów w tym kraju. Znajdował się o krok od Torino, ale na horyzoncie pojawiła się okazja przejścia do Chelsea. Postanowiliśmy ją wykorzystać – przyznał Pastorello.
– Rozumiem jego wybór. Przytrafiła mu się wielka szansa. Powtarzam jednak, że według mnie liga włoska jest stworzona dla niego. Nie będę też ukrywał, że długo o niego ubiegał się AC Milan. Odbyłem wiele rozmów z Federiciem Massarą i Paolo Maldinim [dyrektorami „Rossonerich” - przyp. red.] o tym, kiedy się kończy jego kontrakt. Był moment, w którym chcieli go zatrudnić.
– W Milanie odnalazłby prostszą ścieżkę rozwoju niż w Chelsea – podsumował.
Umowa Sarra z obecnym pracodawcą wygasa w czerwcu 2025 roku. Niewykluczone, że londyńczycy zechcą spieniężyć transfer. Dużo do powiedzenia może mieć trener Graham Potter, ale temu raczej przyjdzie stawiać na bardziej cenionych Kalidou Koulibaly'ego czy Marca Cucurellę.
Sprawę komplikuje trochę umowa wypożyczenia między Chelsea a AS Monaco. Klub z Ligue 1 zgodził się na przymusowy wykup piłkarza po sezonie w zależności od bliżej nieokreślonej liczby spotkań.
Tych na razie nie jest dużo, bo zaledwie osiem. W 12 przypadkach lewonożny Sarr nie podnosił się z ławki rezerwowych.