Piłkarz dorobił się swojej wielkości w barwach Arsenalu. Transfer do londyńskiej drużyny wypracował sobie jako wychowanek francuskiej Bastii. Przed sezonem 2005/2006 zasilił londyńczyków za cztery miliony euro.
Pod wodzą Arsène'a Wengera rozegrał ponad 200 spotkań, lecz nie udało mu się zdobyć żadnego tytułu. Doczekał się natomiast jeszcze jednego ważnego momentu, jakim bez wątpienia była przeprowadzka do FC Barcelony. Na Camp Nou w wieku niespełna 25 lat trafił za 19 milionów euro.
Od tamtego momentu zaczęła się jednak tendencja zniżkowa. Song nie podołał na dłuższą metę w barwach „Blaugrany”, ale zdobył istotne jedyne trofea: mistrzostwo Hiszpanii (2012/2013) i Superpuchar Hiszpanii (2013).
„Ogłaszam z wielkim smutkiem, że przyszedł czas, abym zawiesił buty na kołku. Moja podróż rozpoczęła się w Jaunde, gdy jako dzieciak grałem bez butów, na bosaka na żwirze. To dało mi siłę i odwagę do odnoszenia sukcesów” – napisał na wstępie.
„Przez całą drogę pomagało mi wiele osób: żona, dzieci, rodzina, przyjaciele, agent, trenerzy i oczywiście wszyscy moi koledzy z drużyny, którym będę wdzięczny do końca życia.
Reprezentowanie barw narodowych także napawało mnie dumą. Czuję, jakbym otrzymał błogosławieństwo, które pozostanie ze mną na zawsze” – dodał.
Song pracował również na kontrakcie Rubina Kazań i FC Sion. Jako zawodnik wypożyczony przebywał z kolei w Charlton Athletic i West Hamie United.
Pod koniec profesjonalnej drogi przyczynił się do zdobycia pierwszego od ponad czterech dekad mistrzostwa Dżibuti w barwach AS Arta/Solar7, gdzie spędził trzy lata.
Poza piłką klubową były już defensywny pomocnik rozegrał 49 spotkań dla seniorskiej drużyny narodowej Kamerunu, dorzucając cztery asysty.