Stosunki na linii klub-zawodnik miały ulec znacznemu ochłodzeniu już klika miesięcy wcześniej, kiedy to rozpoczęto negocjacje dotyczące nowego kontraktu
Songa. Według informacji Sportsmail, poziom profesjonalizmu Kameruńczyka w ostatnim czasie drastycznie się obniżył. Regularnie spóźniał się na treningi, nie angażował się w zajęcia i ignorował zalecenia sztabu szkoleniowego. Te fakty zdają się wyjaśniać uzyskanie przez Kameruńczyka zgody na odejście z klubu. Wszak, w przeciwieństwie do Robina Van Persiego, nie był to ostatni dzwonek na gotówkowy transfer Songa - jego umowa wygasała dopiero za trzy lata.
Z drugiej strony, źródła z otoczenia piłkarza podają, że klub odwlekał próby renegocjacji kontraktu piłkarza. Song był zdecydowany, by związać się z Arsenalem na długie lata, jednakże uważał, że jego pensja powinna być jedną z najwyższych w drużynie. Kameruńczyk uważał się za drugiego, po Van Persiem, najważniejszego zawodnika Arsenalu i domagał się, by jego zarobki były adekwatne do pozycji w zespole. Ostatecznie zamienił 55 tysięcy funtów tygodniowo w Londynie, na 70 tysięcy w Barcelonie.