Pogoda (nie tylko) dla bogaczy - gorące nazwiska na rynku wolnych zawodników

Wolni zawodnicy do zamknięcia okresu transferowego wierzą, że ktoś zdecyduje się im zaufać. Zapewne ktoś, kogo nie będzie stać na droższą alternatywę, czyli transfer gotówkowy z innego klubu. Ale przyjście w ramach okienka to zawsze dowód na to, że zawodnik jest jeszcze jakkolwiek uważany za ciekawy towar na rynku. Później takich graczy ściąga się tylko w razie nagłej kontuzji bądź absencji podstawowego zawodnika z innego powodu. Coś o tym wie choćby Sebastian Boenisch, którego właśnie ze względu na kontuzję Kadleca i Schwaaba. 

 

Rozejrzeliśmy się uważnie i przeanalizowaliśmy nazwiska wciąż nie przypisane do żadnego zespołu. I wierzcie lub nie, ale wcale nie są to piłkarze u schyłku karier, czy zupełnie anonimowi. Oto nasza ściągawka - za kogo nie trzeba płacić, a kto może zapewnić pewien określony poziom sportowy.

 

 

Uciekał z Saragossy po tym, jak kibice na treningu zaatakowali jego rodzinę. Gdyby nie to, pewnie wydatnie mógłby pomóc Realowi w powrocie do Primera Division. W ubiegłym sezonie zanotował aż dziewięć bramek w La Liga, dokładając do tego dwie asysty i aż... 10 żółtych kartek. Zaangażowania w grę, w każdym jej aspekcie na pewno nie można Hiszpanowi odmówić. Obecnie jest bliski podpisania kontraktu z Malagą, z której odszedł rok temu właśnie do zespołu z Aragonii. 

 

 

 

Przed sezonem 2007/2008, do Bundesligi przyszło dwóch Chorwatów z FC Basel, wobec których oczekiwania były spore. Jednym z nich był Ivan "Tor-Rakete" Rakitić, drugim - właśnie Mladen Petrić. W Niemczech nie zawiódł, kończąc swoją przygodę na 51 bramkach w 128 meczach. Rok temu przeniósł się do Fulham i choć nie zawiódł jakoś szczególnie, nie zdecydowano się go zatrzymać. Ostatnio można było przeczytać, że zainteresowany jego ściągnięciem jest Reading.

 

 

 

Przymierzany do Legii Warszawa w razie awansu do Ligi Mistrzów Anglik to postać doskonale znana kibicom w Anglii i napastnik, w którym spore nadzieje pokładano nawet swego czasu w londyńskiej Chelsea. W Premier League ma wciąż do złamania barierę 50 bramek (brakuje mu 6), jednak póki co nie zanosi się na to, by miał się do niej zbliżyć. Poza Legią (temat, w związku z przegranym dwumeczem ze Steauą, upadł), zainteresowane Colem są podobno Kasimpasa i Saint-Etienne.

 

 

 

Gdy wybiegał na boisko w ćwierćfinale Euro 2012 w podstawowym składzie reprezentacji Francji, raczej nie spodziewał się, że za rok będzie bezrobotny i na starcie sezonu zostanie na lodzie. A jednak - stało się. Reveillere to jednak wciąż prawy obrońca, który zarówno w defensywie, jak i w ofensywie może dać solidność. Może nie fajerwerki, ale na pewno gwarancję pewnego poziomu. 

 

 

 

Pomimo 36 lat na karku, Gallas to obrońca solidny, który spokojnie mógłby dać pewność  z tyłu w drużynie z silnej ligi. Może nie z czołówki Premier League (w której i tak już zagrał w trzech różnych londyńskich klubach), ale dla drużyny z dołu tabeli ligi angielskiej czy czołowej z jakiejś słabszej ligi - jak najbardziej. 71 meczów w Lidze Mistrzów, 321 w Premier League i 83 w reprezentacji Francji to bagaż doświadczeń nie do przecenienia.

 

 

 

Tak jak Gallas, tak i Bouma młode lata ma już za sobą, ale u stopera to nie zawsze wada. Takich cech jak ustawianie się, przewidywanie sytuacji na boisku się nie traci. Na przestrzeni lat mogą tylko u wyłącznie wznieść się na wyższy poziom. I jeżeli Bouma ma jeszcze w sobie motywację do gry, spokojnie może być wzmocnieniem zespołu poszukującego niedrogiego środkowego obrońcy, mającego w CV grę w Premier League, Champions League, a także na Euro 2004 i Euro 2008. 

 

 

 

Nie był może nigdy marzeniem czołowych klubów, nikt nie bił się o jego podpis, jednak swoje zdobył. Był najlepszym strzelcem eliminacji mistrzostw świata 2010, 1. Bundesligi oraz greckiej Super League. Pomimo 33 lat, Gekas nie zwalnia tempa i może tylko żałować, że pierwszą połówkę ubiegłego sezonu stracił w Hiszpanii, bo wiosną w Turcji strzelał aż miło i gdyby grał w Belediyesporze, pewnie walczyłby z Kalu Uche i Burakiem Yilmazem o czwartą w karierze koronę króla strzelców. A tak - był dziewiątym pod względem zdobytych goli zawodnikiem Super Lig.

 

 

 

Nie jest to piłkarz z pierwszych stron gazet, ale w kontekście jego ewentualnego zatrudnienia jest bardzo wiele "za". Wiek? Najlepszy dla zawodowego piłkarza, 29 lat. Doświadczenie międzynarodowe? Bardzo duże, 6 meczów w Lidze Mistrzów, 3 w Lidze Europy, 2 w Pucharze UEFA, 18 w reprezentacji Szwajcarii, drugie tyle w kadrze u-21. Obunożny. Wszechstonny? Owszem, może grać na każdej pozycji w linii pomocy. Podobno zainteresowane jego sprowadzeniem jest Blackpool, jednak póki co do zadnych formalności nie doszło. 

 

 

 

Podobnie jak Gallas, Benayoun również zwiedził w trakcie swojej kariery trzy zespoły z Londynu (Arsenal, Chelsea i West Ham), na dokładkę biorąc Liverpool. I choć wiek już nie ten, a i szybkość już nie ta, to bezrobocie Benayouna jest dla nas sporym zaskoczeniem. Pewnie w potrzebie któryś z klubów z Anglii i tak zgłosi się do Izraelczyka...

 

 

 

Kiedyś jeden z najładniej grających skrzydłowych w Europie. z Joaquinem mieli stworzyć skrzydła marzeń w Valencii i reprezentacji Hiszpanii. I choć czasami wyglądało to bardzo obiecująco, ani jeden, ani drugi nie zrobił kariery na miarę swojego wielkiego talentu. Upadek Vicente okazał się jednak znacznie twardszy, niż Joaquina. Podczas gdy ten drugi grał w Maladze i uczestniczył w ćwierćfinale Champions League z Borussią Dortmund, będąc jednym z najlepszych piłkarzy w dwumeczu, Vicente Rodriguez obecnie szuka klubu, po - delikatnie mówiąc - nie do końca udanym rocznym epizodzie w Brighton.