Brytyjska przestroga Podolskiego i Schürrle

Niemcy. Mistrzowie świata, wielka potęga współczesnego futbolu. Niemcy. Zawodnicy, którym im bliżej do bramki rywali, tym trudniej przebić się w Premier League.

Jeszcze do niedawna mówiło się, że w Anglii może wylądować Marco Reus. Może Mario Götze. Już jakiś czas adres zameldowania na brytyjski zmienili tacy grajkowie, jak Mesut Özil czy André Schürrle, a dopiero niedawno Wyspy na Półwysep - Apeniński - zamienił Lukas Podolski. Zrobił to, bo w Arsenalu nie miał miejsca, nawet gdy ten atakowały kontuzje, jedna za drugą. 

Podobnie dzieje się też z Schürrle. Sprowadzany do Chelsea jako gwiazda Leverkusen i całej Bundesligi, znikał nam z oczu, by ostatnio zaprezentować się przez 45 minut na tle Southampton, gdy Mourinho chciał trochę porotować składem ze względu na mocno napięty terminarz. Może i Niemiec ze Stamford Bridge nie odejdzie jeszcze tej zimy - choć mówi się o tym coraz więcej - ale na pewno nie uzna swojej przygody z „The Blues” za udaną. A przynajmniej nie pod względem minut spędzonych na boisku. 

Popularne

Previous

Jak radzi sobie Vladan Kovačević po odejściu z Rakowa Częstochowa?

„Dlatego odrzuciłem ofertę Lecha Poznań”

Na to czekali kibice FC Barcelony! „On wraca”

Thiago Motta wykonał telefon do reprezentanta Polski. Transfer do Juventusu możliwy już w styczniu?!

Michał Probierz szuka zawodnika na tę pozycję. Najlepszy kandydat „siedzi w domu na kanapie”

Jego czas w Lechu Poznań dobiega powoli końca. „Prawdopodobnie nie będzie miał przedłużonej umowy”

Ryōya Morishita nie dla Legii Warszawa?! Pojawili się chętni na transfer

To już przesądzone?! Legia Warszawa chce głośnego transferu wewnątrz Ekstraklasy, zaraz może podpisać kontrakt

Next

Bo jeśli chodzi o same statystyki występów Schürrle, ale także Podolskiego, to te są naprawdę dobre. I to na tle partnerów znacznie częściej wystawianych przez Wengera i Mourinho.

Sami zobaczcie:

Schürrle - gol co 230 minut, udział przy golu (gol / asysta) co 187 minut

Hazard - gol co 263 minuty, udział przy golu co 127 minut

Willian - gol co 660 minut, udział przy golu co 289 minut

Oscar - gol co 326 minut, udział przy golu co 160 minut

Podolski - gol co 147 minut, udział przy golu co 95 minut

Welbeck - gol co 240 minut, udział przy golu co 153 minuty

Alexis - gol co 137 minut, udział przy golu co 92 minuty

Walcott - gol co 251 minut, udział przy golu co 132 minuty

Cazorla - gol co 425 minut, udział przy golu co 189 minut

Özil - gol co 499 minut, udział przy golu co 167 minut

Ramsey - gol co 387 minut, udział przy golu co 200 minut

Oczywiście jeśli chodzi o Podolskiego, tutaj w grę wchodzi przekrój czasowy. Wenger znany jest z tego, że często oddaje bez większego żalu zawodników, którzy jego zdaniem nie będą już grać na swoim absolutnie najwyższym poziomie. Rzadko się myli. Pisał o tym choćby duet Alex Fynn - Kevin Whitcher w książce „Arsènal. Jak powstawał nowoczesny superklub”. Jako przykład podany jest między innymi Marc Overmars, którego za grube miliony przejęła Barcelona, a który mocno zawodził w stolicy Katalonii, nie mając takiego wkładu w grę zespołu, jakiego się spodziewano.

Trudno jednak nie zauważyć nici między Podolskim a Schürrle. Obaj to piłkarze o podobnej charakterystyce - napastnicy, często grający na skrzydle, potrafiący zejść do środka i jak mało kto kropnąć z dystansu. Obu Premier League przyjęła dość gościnnie, by z biegiem czasu - „Poldiego” wolniej, jego młodszego kolegę znacznie szybciej - zepchnąć na margines.

Özil chwilowo na tym marginesie - ze względu na kontuzję - i tak przebywa. A i gdy grał, często dało się słyszeć, że nie daje zespołowi wszystkiego. Że w najważniejszych spotkaniach znika, że nie udziela się w defensywie, że nie potrafi wziąć na plecy drużyny, gdy nie idzie. 

Ciężko sobie zresztą przypomnieć jakiegokolwiek na wskroś ofensywnego piłkarza rodem z Niemiec, który w XXI wieku faktycznie karierę na angielskich boiskach zrobił. Przeglądając listę graczy zza naszej zachodniej granicy z największą liczbą występów w Premier League mamy świetnych piłkarzy defensywnych - Volza, Ziege, Mertesackera czy Hamanna. Znakomitego golkipera, Jensa Lehmanna. Poprawnego defensora Roberta Hutha. Rozgrywającego Michaela Ballacka, który i tak nie do końca spełniał pokładane nadzieje. A wśród napastników, skrzydłowych i ofensywnych pomocników? Trochę posucha. Rosler, Klinsmann - to wszystko melodia dalekiej przeszłości.

źródło: PremierLeague.com, stan na 5.06.2014

Może dlatego Marco Reus, kolejny zawodnik grający zbliżoną piłkę do „Poldiego” i Schürrle, wolał rozpocząć naukę hiszpańskiego, niż odpowadać twierdząco na listy miłosne z Old Trafford czy Stamford Bridge.