PONIEDZIAŁKOWY SPARING. Wszyscy jesteśmy Janczykami

Jeśli chcielibyście dzieciakom za wzór postawić jakiegoś polskiego sportowca, to Dawid Janczyk byłby wyborem numer milion.

Jeśli medal, to za spartaczenie kariery, której refrenem "miałeś chamie złoty róg", a nie przez "przez trud do gwiazd". Góra pieniędzy na starcie. Szansa za szansą. Najlepsze warunki, Liga Mistrzów. A potem wódka, kosztem kariery, rodziny. 

Właściwie może to dość niesprawiedliwe, że tak mocno Dawidowi kibicuję. Zmarnował tyle darów od losu, podczas gdy inni zapieprzali dzień w dzień, tyrali na każdym treningu, wyszarpywali życiu okazje. To oni zasługują na dodatkową motywację, oklaski, aplauz, uwagę. A jednak właśnie Janczyk stał się dla mnie cichym bohaterem zeszłego tygodnia. Golami i świetną grą w Pucharze Polski pokazał, że jest w stanie wrócić na właściwą drogę. Choć tyle razy wyciągano do niego rękę, a zawsze ją odtrącał. Choć tyle razy mówił, że teraz będzie dobrze, a koniec końców nie było. Choć chyba nikt już w niego nie wierzył.

Popularne

Previous

Jak radzi sobie Vladan Kovačević po odejściu z Rakowa Częstochowa?

„Dlatego odrzuciłem ofertę Lecha Poznań”

Na to czekali kibice FC Barcelony! „On wraca”

Thiago Motta wykonał telefon do reprezentanta Polski. Transfer do Juventusu możliwy już w styczniu?!

Michał Probierz szuka zawodnika na tę pozycję. Najlepszy kandydat „siedzi w domu na kanapie”

Jego czas w Lechu Poznań dobiega powoli końca. „Prawdopodobnie nie będzie miał przedłużonej umowy”

Ryōya Morishita nie dla Legii Warszawa?! Pojawili się chętni na transfer

To już przesądzone?! Legia Warszawa chce głośnego transferu wewnątrz Ekstraklasy, zaraz może podpisać kontrakt

Next

Prawda jest taka, że owszem, dzieciom pokazujmy obrazki z Małyszem lub Wlazłym, ale szara proza życia ma w sobie więcej z Janczyka, niż z mistrzów świata. Obok wzlotów są upadki. Błędy i zaniedbania. Pomyłki i uchybienia. Każdy z nas znalazł się kiedyś na zakręcie, każdy chciał naprawić to, co w bezmyślny sposób zepsuł.

Każdemu kiedyś było za siebie samego wstyd.

Kibicować Janczykowi, by dał radę i nie zboczył z obranej właśnie ścieżki, to trochę jak kibicować samemu sobie. Byśmy sami też podążali własną, jeśli jest aktualnie właściwa, albo by walczyli o jej prostowanie, jeśli taka nie jest. Do obu przypadków można odwołać ostatnie losy Dawida, który broń Boże nie jest żadnym wzorem, ale to jak najbardziej kolega po fachu, kolega w zmaganiu. Inna jest skala jego szans i tarapatów, ale schemat znamy, wszyscy byliśmy w niego kiedyś uwikłani.

Dlatego jego powrót, dalsze sukcesy, będą szczerze krzepiące. 

LESZEK MILEWSKI

Twitter: @leszekmilewski