Jan Oblak zapisał się w historii Atlético. Od sezonu 2015/2016 jest on niekwestionowanym numerem jeden między słupkami.
W 2014 roku „Los Colchoneros” pozyskali reprezentanta Słowenii z Benfiki za 16 milionów euro.
Przez ten okres 30-latek doświadczył wielu sukcesów pod wodzą Diego Simeone. Choć dwukrotnie musiał przełknąć gorzką pigułkę po porażkach w finałach Ligi Mistrzów z Realem (lata 2014 i 2016), to wywalczył z zespołem mistrzostwo Hiszpanii (2020/2021), puchar Ligi Europejskiej (2017/2018), Superpuchar Europy (2018) oraz Superpuchar Hiszpanii (2014).
Doświadczony golkiper ma ważny kontrakt z madrytczykami aż do połowy 2028 roku, ale na wypadek nieprzewidzianych zdarzeń związanych z możliwymi zmianami na ławce trenerskiej zarząd sonduje nowe możliwości wzmocnienia składu.
Tak też na uwadze dyrektorzy z Civitas Metropolitano mają 22-letniego Mamardaszwilego, który dopiero od roku doświadcza wielkiej przygody w LaLidze w barwach Valencii. Poprzednio Gruzin bronił barw Dinamo Tbilisi, aż w końcu przeniósł się na Mestalla za niecały milion euro.
Trener Gennaro Gattuso stawia na niego regularnie w podstawowym składzie. Ekscytację u działaczy Atlético wzbudził świeży występ zawodnika z półfinałowym meczu o Superpuchar Hiszpanii w Rijadzie z Realem Madryt. Chociaż w konkursie rzutów karnych nie wybronił ani jednej piłki, to od pierwszej minuty do zakończenia dogrywki popisał się kilkoma kluczowymi interwencjami.
Duży problem dla chętnego stanowi zawarta klauzula wykupu - 100 milionów euro. „Nietoperze” nie odczuwają presji, aby koniecznie sprzedać Mamardaszwiliego za dogodną ofertę. Na taką na razie się nie zanosi ze strony Atlético, które nie dysponuje dobrą płynnością finansową.
W 39 rozegranych spotkaniach dla Valencii lewonożny gracz zachował trzynaście czystych kont.