Mistrzostwa Świata w 2026 roku pod kilkoma względami będą historyczne. Po raz pierwszy turniej zorganizują trzy kraje - Kanada, Meksyk i Stany Zjednoczone, a udział w nich weźmie aż 48 zespołów - o 16 więcej niż do tej pory.
Oczekuje się, że wszyscy uczestnicy zostaną podzieleni na 16 grup po trzy drużyny w każdej. Dwie z trzech będą mogły wywalczyć awans do fazy pucharowej, która tym samym zyska dodatkową rundę. Wariant z tak dużą liczbą grup początkowo miał samych zwolenników. Niektórzy przedstawiciele FIFA z biegiem czasu zmienili zdanie. Z drugiej strony - krytycy czterodrużynowych grup twierdzą, że przy takiej opcji wiele meczów będzie mniej konkurencyjnych i mało ciekawych.
Przy trzyzespołowych zestawach spotkania mają być bardziej zacięte, a co za tym idzie - rywalizacja w grupach ściślejsza. Istnieje duże ryzyko, że drużyny będą kończyć zmagania nie tylko z takim samym dorobkiem punktowym, ale również różnicą bramek. Stąd pomysł rozgrywania konkursów rzutów karnych w przypadku grupowych remisów. Ich zwycięzcy otrzymywaliby bonusowe „oczko”.
Jedną z obaw związanych z grupami składającymi się z trzech zespołów jest to, że dwie ekipy grające w ostatnim meczu mogą wiedzieć, jaki wynik jest wymagany, aby obydwie mogły awansować do fazy pucharowej i dogadywać się między sobą w sprawie rezultatu. Wprowadzenie rzutów karnych i dodatkowych punktów znacznie zmniejszyłoby ryzyko „ustawek”.