Kamerun otrzymał możliwość organizacji zbliżającego się Pucharu Narodów Afryki we wrześniu 2014 roku.
Wówczas wszyscy byli przekonani, że turniej o miano najlepszej drużyny narodowej na „Czarnym Lądzie” odbędzie się zimą 2019 roku i weźmie w nim udział szesnaście najlepszych reprezentacji.
Tuż po rozpoczęciu decydującej fazy eliminacji przedstawiciele CAF zmienili jednak zasady dotyczące terminu rozegrania imprezy oraz liczby jej uczestników.
Duży wpływ na ten stan rzeczy miał sprzeciw poszczególnych reprezentacji, które obawiały się między innymi tego, że ich najlepsi zawodnicy nie zostaną puszczeni przez europejskie kluby na mistrzostwa odbywające się na przełomie stycznia i lutego.
Z tego też powodu Afrykańska Konfederacja Piłkarska zdecydowała się przenieść mistrzostwa na czerwiec i lipiec. Na tym jednak nie poprzestała, ponieważ postanowiła jeszcze na wzór Euro zwiększyć liczbę uczestników z 16 do 24.
Kamerun zgodził się na te korekty i zobowiązał się wypełnić wszystkie zobowiązania. Niestety już pierwsze kontrole wysłanników CAF wykazały szereg opóźnień w kwestii przygotowania całej infrastruktury. Gdyby tego było mało, to w pobliżu dwóch miast-gospodarzy dochodzi do regularnych starć separatystów z władzami kraju.
Te dwa elementy w opinii Komitetu Wykonawczego miały decydujący wpływ na odebranie obrońcom tytułu statusu gospodarza Pucharu Narodów Afryki oraz wznowienie procesu wyboru organizatora turnieju. Każdy kraj może zgłosić swoją kandydaturę do końca grudnia. Nieoficjalnie mówi się, że głównym faworytem do przejęcia imprezy jest Maroko.
Warto także wspomnieć, że poprzednie trzy edycje mistrzostw odbyły się w innych krajach niż pierwotnie to zakładano. Turniej w 2013 i 2017 roku miał zostać rozegrany w Libii, ale ostatecznie rola gospodarzy przypadła odpowiednio Republice Południowej Afryki oraz Gabonowi. Z kolei w 2015 roku z powodu panującej epidemii wirusa Ebola z goszczenia Pucharu Narodów Afryki zrezygnowało Maroko i ten fakt wykorzystała Gwinea Równikowa.