„Biało-Czerwoni” zrealizowali cel minimum postawiony im przed rozpoczęciem kwalifikacji o wyjazd na mundial organizowany przez Katar i zakończą grupowe zmagania za plecami Anglików. Taki rozwój wypadków oznacza, że w marcu wystąpimy w barażach o awans na turniej o miano najlepszej drużyny globu.
W myśli wdrożonych zasad przyjdzie nam powalczyć w dwustopniowych zmaganiach podzielonych na trzy ścieżki, z których zwycięzcy otrzymają bilet na Mistrzostwa Świata.
Z naszego punktu widzenia ważne jest, aby przystąpić do losowania półfinałowych pojedynków fazy play-off jako drużyna rozstawiona. Wówczas uzyskamy przywilej mierzenia się z naszym przeciwnikiem na własnym stadionie, co może być głównym atutem reprezentacji Polski w wywalczeniu prawa do gry w finale baraży.
A w nim przyjdzie nam się już zmierzyć z zapewne jedną z mocniejszych ekip i niewykluczone, że ponownie w roli gospodarza. Tutaj jednak musimy już liczyć na szczęście w losowaniu i przede wszystkim zwycięstwo w pierwszym starciu.
Aby spełnić pierwszy z założonych wyżej planów musimy wygrać z Węgrami (15 listopada o godzinie 20:45). Wtedy nie będziemy musieli się na nikogo oglądać i będziemy mieli pewne miejsce w gronie drużyn rozstawionych.
Ewentualny remis z „Madziarami” sprawia, że w tabeli zespołów z drugim miejsc uzyskamy 15 punktów z bilansem bramkowym plus dziewięć, co pozwoli nam wyprzedzić Szwecję i w praktyce być niemal pewnym rozstawienia. Ten status moglibyśmy stracić tylko w przypadku realizacji następujących scenariuszy:
- Walia wygrywa z Belgią;
- Szkocja wygrywa z Danią;
- Turcja wygrywa różnicą ośmiu bramek z Czarnogórą (przy zachowaniu pierwszego miejsca przez Holandię);
- Norwegia wygrywa różnicą siedmiu bramek z Holandią (przy zachowaniu zwycięstwa Turcji nad Czarnogórą).
Nie da się zatem ukryć, że możemy być raczej spokojni o swój los w przypadku podziału punktów z Węgrami. Inaczej ta sytuacja wyglądałaby w przypadku poniesienia porażki. Wówczas spełnienie dwóch z poniższych scenariuszy spycha nas do grona zespołó nierozstawionych:
- Walia wygrywa/remisuje z Belgią;
- Szkocja wygrywa/remisuje z Danią;
- Turcja wygrywa z Czarnogórą (przy zachowaniu pierwszego miejsca przez Holandię);
- Norwegia wygrywa z Holandią (przy jednoczesnej wygranej Turcji z Czarnogórą);
- Finlandia wygrywa siedmioma bramkami z Francją (przy założeniu porażki z Węgrami - 0:1).
I tutaj widać, że istnieje już duże ryzyko, dlatego miejmy nadzieję, że podopieczni Paulo Sousy oszczędzą nam nerwowego spoglądania w kierunku rezultatów w innych nadchodzących meczach, co umożliwi nam spotkanie się w półfinale baraży z kimś z grona Austria (z Ligi Narodów), Macedonia Północna (drugie miejsce w grupie), Finlandia/Ukraina (walczą o drugie miejsce w grupie), Turcja/Norwegia/Holandia (walczą o pierwsze i drugie miejsce w grupie), Walia/Czechy (walczą w jednej grupie o baraż z miejsca i Ligi Narodów) i Szkocja (mogłaby jeszcze dołączyć do grona rozstawionych kosztem Walii lub Czech przy lepszym bilansie bramkowym).
Natomiast w finale, przy założeniu, że każda rozstawiona ekipa awansuje do finału, przyszłoby nam zagrać z Portugalią, Rosją, Szwajcarią lub z jedną z dwóch drużyn z grona Szwecja/Walia/Czechy/Szkocja/Turcja/Norwegia/Holandia.
Losowanie baraży odbędzie się 26 listopada w Zurychu o godzinie 17:00.