Koszulkowy dramat i boiskowe box-to-box: tryumf „Niebieskiej” młodzieży

Grodzicki stał się Lenartowskim, sędzia dwukrotnie wskazał „na wapno”, dwa gole wyglądały identycznie, a Pogoń osłabiła się przed meczem z Zagłębiem. Nie ma nudy w poniedziałki!

Szybka wymiana ciosów

Nawet poniedziałek nie ma prawa być nudny, gdy w jednym narożniku staje drużyna, której chlubą są wysoka kultura gry i szybkie skrzydła, a w drugiej melduje się mieszanka profesury z młodzieńczą brawurą. Ruch od pierwszej minuty chciał narzucić swój rytm gry, ale na zbyt wiele to się nie zdało.

Popularne

Previous

Michał Probierz wybrał podstawowego bramkarza reprezentacji Polski. Koniec rotacji

Jak radzi sobie Vladan Kovačević po odejściu z Rakowa Częstochowa?

„Dlatego odrzuciłem ofertę Lecha Poznań”

Na to czekali kibice FC Barcelony! „On wraca”

Thiago Motta wykonał telefon do reprezentanta Polski. Transfer do Juventusu możliwy już w styczniu?!

Michał Probierz szuka zawodnika na tę pozycję. Najlepszy kandydat „siedzi w domu na kanapie”

Jego czas w Lechu Poznań dobiega powoli końca. „Prawdopodobnie nie będzie miał przedłużonej umowy”

Ryōya Morishita nie dla Legii Warszawa?! Pojawili się chętni na transfer

Next

„Niebiescy” (choć, dzisiaj bardziej „żółci”) starali się utrzymywać przy piłce i blisko się ustawiać, ale popełniali proste błędy w przyjęciu, które bezlitośnie wykorzystywał przeciwnik. Choć ustawienie wydawało się być naprawdę dobre, to pojawiał się pewien zgrzyt.

Szczególne kłopoty defensorom Ruchu sprawiały szybkie i bardzo zwrotne boki gospodarzy. Już na samym początku meczu Dwaliszwili wystawił Koja na próbę dając mu przedsmak tego, z czym będzie musiał się zmagać przynajmniej do końca pierwszej części spotkania. Obrońca nie radził sobie z podkręconym tempem i pozwalał na wszelakie dośrodkowania we własne pole karne. A trzeba przyznać, że były bardzo groźne. Co tu dużo mówić: schemat Pogoni był naprawdę prosty. Wysoki pressing, szybkie rozegranie od profesora Murawskiego, uruchomienie Nunesa i wrzutka. Ten ostatni pokazał, że miejsce na obronie wyśmienicie mu pasuje. Zasuwał box-to-box, a jego lewa noga topiła serca nawet najbardziej zatwardziałych kibiców Ekstraklasy (no, może poza tymi należącymi do kibiców „Niebieskich”). Właśnie po jednej z takich akcji padła bramka. Gyurcso wysunął piłkę, Nunes urwał się obronie, a niekryty Aka wpakował piłkę do siatki po uderzeniu na dłuższy słupek. Wydawało się, że to Pogoń będzie dyktować warunki, ale… Ruch rzucił się jej do gardła. Podgórski wrzucił futbolówkę z narożnika boiska, ta prawie wypadła z pola karnego, strzał Mazka został obroniony, ale do akcji podłączył się Grodzicki. Trochę chaosu. Kilka niecenzuralnych scen. Wybuch. I gdy wszyscy zapisali trafienie Stępińskiemu okazało się, że… Frączczak zaliczył „swojaka”. Bramka to bramka. Mecz rozpoczął się od nowa.

Do końca pierwszej połowy Pogoń nie ustawała w atakach. Podopieczni Michniewicza bardzo łatwo dochodzili do sytuacji bramkowych. Niby-szczelne zasieki Ruchu nie były dla nich żadną zaporą. Forsowali raz stronę Konczkowskiego, by za chwilę pognębić Koja czy Oleksego.

Szeroko pojęty pressing „Portowców” w ogóle był imponujący, goście nie mieli nawet kawałka boiska na swojej połowie, żeby odetchnąć. Takie nieustanne wystawianie na próbę niebieskiej obrony w końcu musiało zakończyć się dla niej tragicznie. Na kwadrans przed gwizdkiem gospodarze całkowicie rozmontowali szeregi rywala. Piłka ze środka boiska powędrowała na jedną stronę pola karnego, gdzie czaił się Zwoliński i świetnym podaniem obsłużył zupełnie niepilnowanego Akahoshiego. Tym razem nie popisał się Oleksy, który źle obliczył parabolę lotu piłki i jest odpowiedzialny za stratę drugiego gola. A co na to Ruch? Próbował się odgryźć strzałami z dystansu i stałymi fragmentami gry.

Koszulkowy dramat i pokrzyżowane plany

Wydawało się, że nic nie stanie na drodze Pogoni. W drugiej połowie konsekwentnie realizowali przedmeczowe założenia, choć już nie z taką dozą agresji jak przed przerwą. Pierwszej, groźnej sytuacji doczekaliśmy się w 51. minucie, gdy akcję rozpoczął Nunes, a świetna wrzutka Gyurcso spadła wprost na Dwaliszwiliego. Gruzin nie zdołał umieścić piłki w bramce: na jego stanął Putnocky, który ogółem zaliczył kilka naprawdę konkretnych interwencji. W pamięci mogła zapaść zwłaszcza ta z końcówki spotkania, gdy grający w osłabieniu „Portowcy” i tak zdołali się przedrzeć przez szeregi „Niebieskich”, a przewrotnym katem omal nie stał się Gyurcso. Bramkarz Ruchu zameldował się jednak na posterunku, skrócił kąt i swoim ciałem właściwie zastawił całą bramkę, ratując swoją drużynę.

Ale hola, hola, spokojnie. Mecz wcale nie należał do nudnych zanim miały miejsce jakiekolwiek dantejskie sceny:

- chorzowianie nie mogli odnaleźć koszulki Grodzickiego, który po kilku minutach zauważył, że jego kark jest zbroczony krwią. Okazało się, że obrońca ma rozciętą głowę, prowizorycznie mu ją zawiązano, a zamiast koszulki z jego nazwiskiem… wbiegł na murawę w tej należącej do Lenartowskiego.

- Na tym nie zakończyły się przygody Grodzickiego-Lenartowskiego, który nagle zdecydował, że potrzebuje zmienić koszulkę i tak po prostu, bez żadnego uprzedzenia podbiegł do linii i ją zmienił.

- Mało? No to już-Grodzicki wywalczył karnego, gdyż to właśnie on został sfaulowany przez Fojuta.

Wracamy na murawę do klasycznej piłki. Radość „Niebieskich” trwała bardzo krótko. Stępiński uderzył w słupek i w efekcie wynik nie uległ zmianie. Los sprzyjał śląskiej ekipie. W 72. minucie sędzia po raz kolejny wskazał „na wapno”.

Ekstraklasa, where amazing happens. #POGRCH pic.twitter.com/husn84QUoS

— Maciek Wojs (@m_wojs) 7 marca 2016

Słowik pociągnął Stępińskiego za koszulkę za co ujrzał bezpośrednią czerwoną kartkę, a gdzieś tam w akcji jeszcze zagubił się Fojut. Tym razem obeszło się bez pomyłki. Lipski pewnie pokonał Kudłę, który ociągając się w końcu zameldował się na placu boju. Nie zabrał ze sobą szczęścia. A mówili, że 2:1 to niebezpieczny wynik…

Pogoń dała sobie wyrwać z rąk zwycięstwo. Nie obeszło się bez dziwnych wypadków, wybuchów, pościgów i niesamowitych zwrotów akcji. Ostatecznie wynik gry ustalił Lipski posługując się… Oleksym. Tak, tym samym, który zawalił gola na 2:1. Co najciekawsze, akcja bramkowa była kalką tej właśnie na 2:1. Oleksy wrzucał, Fojut źle obliczył parabolę piłki, uderzenie głową i futbolówka w siatce. Brzmi znajomo? Niektórzy mogli mieć deja vu.