Nim się obejrzeli, zostali pogonieni. Kto pójdzie w ich ślady?

Andrzej Kretek (sezon 2003/2004, zwolniony po trzech kolejkach z Widzewa)

Dosłownie chwilę wcześniej Kretek zastąpił na stanowisku trenera Widzewa Franciszka Smudę. To była jego pierwsza praca na własny rachunek. Fatalny debiut. O ile w pierwszym meczu łodzianie jeszcze zremisowali ze Świtem Nowy Dwór Mazowiecki po bramkach Jerzego Podbrożnego i Juliano, to w dwóch kolejnych ulegli GKS-owi Katowice oraz Odrze Wodzisław Śląski. Kretek został bardzo szybko pogoniony. To w ogóle był zakręcony sezon dla Widzewa. Zakręcony i słaby, bo zakończony spadkiem.

Marek Chojnacki (sezon 2009/2010, zwolniony po trzech kolejkach z Arki Gdynia)

Chojnacki prowadził Arkę od kwietnia 2009 roku. Przygotował drużynę do sezonu, a ta przegrała kolejno w spotkaniu derbowym z Lechią Gdańsk 1:2 oraz po 0:1 z Legią Warszawa i Ruchem Chorzów. W samej końcówce spotkania z chorzowianami rzutu karnego nie wykorzystał... Grzegorz Niciński, a więc obecny szkoleniowiec Arki. Chojnacki sam złożył rezygnację, która od razu została przyjęta. Gdyński zespół w tamtym sezonie szczęśliwie utrzymał się na najwyższym szczeblu.

Tomasz Fornalik (sezon 2012/2013, zwolniony po trzech kolejkach z Ruchu Chorzów)

To mogła być piękna historia. Tomasz Fornalik miał wejść w buty swojego brata, króla Waldemara, który właśnie rozpoczął przygodę z kadrą i odnosić z chorzowianami sukcesy. Skończyło się na trzech meczach. Ruch dostał srogie lanie od Lecha Poznań, który wpakował mu cztery bramki, a następnie przegrał z Widzewem i Śląskiem Wrocław. O wyniku tego ostatniego meczu w ostatnich minutach przesądził Mateusz Cetnarski, który wykorzystał jedenastkę. Działacze Ruchu upierali się jednak, że nawet remis nie uratowałby Fornalika.

Leszek Ojrzyński (sezon 2013/2014, zwolniony po trzech kolejkach z Korony Kielce)

Temu pożegnaniu towarzyszyło naprawdę dużo wiele emocji. Ojrzyński miał w Kielcach status kogoś nie do ruszenia. Przynajmniej wśród kibiców i piłkarzy, którzy bardzo się do niego przywiązali. Wszyscy pamiętają „bandę świrów”. Po trzech kolejkach tamtego sezonu przestała ona jednak istnieć. Kielczanie zremisowali w tym czasie ze Śląskiem oraz przegrali z Wisłą Kraków oraz Lechem. I mamy powtórkę z rozrywki, bo w tym drugim meczu, który zakończył się wynikiem 2:3, koroniarze stracili ostatniego gola w końcówce z karnego. Nie chodziło jednak tylko o wyniki, a przynajmniej nie tylko. Ojrzyńskiemu od dawna nie było po drodze z kieleckimi działaczami.

Pavel Malura (sezon 2004/2005, zwolniony po dwóch kolejkach z Pogoni Szczecin)

Autorski pomysł Antoniego Ptaka. Pogoń do Ekstraklasy wprowadził Bogusław Baniak. W nowym sezonie miał jednak współpracować z Malurą. Do zadań „Bebeto” dalej należało ustalanie składu i przeprowadzanie odpraw, ale to Czech, który wcześniej był zatrudniony w Baniku Ostrawa, miał zasiadać na ławce. I zasiadał. Przez dwie kolejki. W drugim meczu „Portowcy” przegrali 0:4 z Górnikiem Zabrze. Gospodarze strzelili te cztery gole w ciągu ostatnich 13 minut...

Artur Płatek (sezon 2009/2010, zwolniony po dwóch kolejkach z Cracovii)

Płatek objął Cracovię mniej więcej w połowie sezonu 2008/2009. Krakowianie utrzymali się wtedy w lidze wskutek braku licencji na grę w Ekstraklasie dla Łódzkiego KS-u. Nowy sezon jego zespół rozpoczął od porażki ze Śląskiem. Tydzień później „Pasy” sromotnie przegrały z Lechią 2:6. - Ktoś mądrzejszy ode mnie powiedział kiedyś, że w sztuce trenerskiej popełnia się błędy. Nałożyły się na siebie pewne obciążenia fizyczne i chłopcy tego nie wytrzymali. Nie mieliśmy praktycznie okresu wypoczynkowego, przez co przygotowania były trochę dziwne. Biorę za to całkowitą odpowiedzialność - mówił po tamtym meczu. Chwilę później został zwolniony.

Orest Lenczyk (sezon 2012/2013, zwolniony po dwóch kolejkach ze Śląska Wrocław)

„Oro Profesoro” sięgnął z wrocławianami po mistrzostwo i wicemistrzostwo kraju. Z klubem pożegnał się po dwóch kolejkach sezonu numer trzy. Śląsk przegrał z Widzewem i wygrał z Koroną, tracąc w międzyczasie 16 bramek w dwumeczach z Helsingborgiem i Hannoverem. Tutaj też nie chodziło jednak tylko o wyniki. Złe relacje z działaczami to pierwszy krok do zwolnienia. A złe relacje z działaczami i piłkarzami to w zasadzie pewna „śmierć”. Z oboma obozami Lenczyk prowadził wojnę. Pozostanie jego osoby w klubie było w zasadzie niemożliwe.

Pavel Hapal (sezon 2013/2014, zwolniony po dwóch kolejkach z Zagłębia Lubin)

Zagłębie pod wodzą Pavla Hapala było jedną z czołowych drużyn roku kalendarzowego 2012. Problem w tym, że zarówno w sezonie 2011/2012, jak i 2012/2013 zajmowało miejsca w środku tabeli. Trenerem „Miedziowych” przestał być po dwóch spotkaniach kolejnych rozgrywek. Jego podopieczni przegrali z Pogonią i Piastem Gliwice. Po pierwszym meczu, w którym nie stworzyli sobie ani jednej sytuacji, Czech miał mieć jeszcze pełne zaufanie zaufanie władz. Te jednak szybciutko zmieniły zdanie.

Andrzej Pyrdoł (sezon 2011/2012, zwolniony po pierwszej kolejce z Łódzkiego KS-u)

Były zawodnik Łódzkiego KS-u i Widzewa w sezonie 2010/2011 wywalczył z tym pierwszym awans do Ekstraklasy. Napisać, że kilka tygodni później zaliczył w niej falstart, to nic nie napisać. Łodzianie przegrali na własnym stadionie z Lechem Poznań po hat-tricku Artjoma Rudniewa. Pyrdoł od razu został zwolniony, chociaż wiele osób uważało, że tak naprawdę nie miał on wielkiego wpływu na kształt kadry i grę swojego zespołu. Najśmieszniejsze jest jednak to, że to nie była pierwsza tak wysoka porażka w skromnej ekstraklasowej karierze trenera Pyrdoła. W sezonie 1998/1999 prowadzony przez niego Widzew w premierowej kolejce dostał takie samo lanie od Ruchu Radzionków.