Informację o śmierci bramkarza opublikował „Głos Wielkopolski” na podstawie wiadomości otrzymanej od Wiesława Zaporowskiego, byłego trenera Unii Swarzędz oraz jednego z założycieli koła sympatyków tego zespołu
Fischer rozpoczynał swoją przygodę z futbolem we wspomnianym klubie i za sprawą dobrych występów zapracował sobie na transfer do Olimpii Poznań, skąd następnie wypłynął na szersze wody i zaliczył pobyt w Lechu Poznań (1971-1973) oraz Górniku Zabrze (1973-1979).
Dzięki grze w drugiej z wymienionych drużyn otrzymał szansę od Kazimierza Górskiego na wykazanie się swoimi umiejętnościami w reprezentacji narodowej. Golkiper pojawił się dwukrotnie w składzie reprezentacji w meczach towarzyskich przeciwko Haiti (1:2) oraz Grecji (2:0) i później znalazł się w kadrze na Mistrzostwa Świata w 1974 roku.
Fischer na mundialu w Niemczech pełnił funkcję rezerwowego i wszystkie mecze obejrzał z ławki rezerwowych, ale mimo to otrzymał srebrny medal (wówczas srebro przypadało za zajęcie trzeciego miejsca) za uczestnictwo w tym turnieju.
Bramkarz po zakończeniu tej imprezy występował jeszcze przez kilka lat w Polsce, aby następnie w 1983 roku opuścić kraj na rzecz gry w dwóch niemieckich drużynach - SVA Bochum Höveln i VfR Aalen. W drugim z wymienionych zespołów zakończył karierę w 1985 roku.