Antoni Łukasiewicz - gracz z długim stażem, który chce więcej

Na załączonym zrzucie ekranu widać jednak, że Łukasiewicz miał bardzo dużo miejsca i mógł spokojnie zdecydować się na podejście bliżej bramki Szmatuły (co źle świadczy o organizacji defensywy Piasta). Warto jednak zauważyć, że zaraz po wykonaniu podania piłkarz przemieścił się w kierunku swojej połowy, by szybko zareagować na ewentualną kontrę (żółta strzałka).

Były gracz Śląska Wrocław często wykorzystuje na boisku swoje atuty fizyczne. 188 cm wzrostu przydaje mu się w pojedynkach powietrznych oraz przy stałych fragmentach gry - zarówno wtedy, gdy jest w roli broniącego, jak i atakującego. Jedynym mankamentem Łukasiewicza jest słaba dynamika, ale nadrabia to inteligencją i doświadczeniem.

Wielu z was nie zauważy pracy Łukasiewicza na boisku - defensywni pomocnicy nie pełnią głównej roli w cotygodniowych spektaklach, często znikają z pola widzenia na wiele minut, ale to oni mózgami swoich drużyn. W większości ekstraklasowych drużyn tym “mózgiem” jest zawodnik w wieku Łukasiewicza - bardzo doświadczony, często mający na koncie grę w reprezentacji i klubach z zagranicy.

Owe “mózgi” nie odcinają jednak kuponów, grywając od czasu do czasu w mniej istotnych pojedynkach. Wręcz przeciwnie - pieczołowicie, kolejka po kolejce notują kolejne pełne występy i są nierzadko najjaśniejszymi postaciami swoich ekip - piłkarzami, którzy sami wygrywają mecze i najbardziej wpływają na przebieg gry.

Krótka analiza roku urodzenia defensywnych/środkowych pomocników w kadrach naszych ligowców zdaje się potwierdzać tę tezę. Uwzględniałem w niej piłkarzy urodzonych do 1986 roku.

1986 - Miroslav Covilo (Cracovia)

1985 - Tomasz Jodłowiec (Legia), Łukasz Piątek (Zagłębie), Vlastimir Jovanović (Bruk-Bet), Ostoja Stjepanović (Śląsk)

1984 - Milos Krasić (Lechia), Łukasz Trałka (Lech), Filipe Gonclaves (Śląsk)

1983 - Rafał Grzyb (Jagiellonia), Maksymilian Rogalski, Ivica Vrdojlak (Wisła Płock), Petr Grajciar (Śląsk), Antoni Łukasiewicz (Arka)

1981 - Rafał Murawski (Pogoń)

1977 - Łukasz Surma (Ruch)

Aż dwanaście zespołów Lotto Ekstraklasy ma w swoich szeregach doświadczonych, trzydziestoletnich pomocników. Jest wśród nich oczywiście wyjątek w postaci niezniszczalnego Łukasza Surmy, ale także tak wiekowi gracze jak Murawski czy Grzyb, którzy wciąż są w świetnej dyspozycji fizycznej. Pojawienie się na liście Vrdojlaka także nie jest przypadkowe - mimo ogromnych problemów ze zdrowiem w ostatnich miesiącach to zawodnik o sporym potencjale i warto życzyć mu powrotu do pełni sił i występów w barwach “Nafciarzy”.

Sam Łukasiewicz w wywiadzie dla “Przeglądu Sportowego” przyznał, że w ostatnich latach zmienił nawyki żywieniowe i także, wzorem Roberta Lewandowskiego, stosuje dietę bezglutenową. Dbanie o siebie, świadomość własnych błędów popełnionych w przeszłości i wykorzystywanie nabytej przez lata wiedzy - te czynniki pozwalają doświadczonym piłkarzom odłożyć w czasie moment zakończenia kariery. Spoglądając na powyższą listę widzimy piłkarzy, którzy przy odpowiednich warunkach mogą jeszcze przez kilka sezonów stanowić o sile ligowych ekip.