Za nami już podsumowania odnoszące się do zawodników z wygasającymi kontraktami w Premier League, LaLidze, Ligue 1, Bundesligi i naszej Ekstraklasy. Teraz przyszedł czas na ostatnią z czołowych lig, czyli Serie A.
Z grona piłkarzy występujących w najwyższej klasie we Włoszech wyselekcjonowaliśmy grupę 57 zawodników. Na tej liście nie brakuje graczy znających już swoją przyszłość lub takich prowadzących jeszcze rozmowy z obecnymi pracodawcami na temat nawiązania dłuższej współpracy.
***Gianluigi Donnarumma (AC Milan, 1999) – sytuacja sprzed czterech lat się powtarza. Włoski bramkarz oczekuje podwyżki, grożąc odejściem do innego klubu. Tym razem jednak „Rossoneri” nie ulegli i sprowadzili już nowego golkipera. Mając to na uwadze, przyszłość 22-latka wydaje się jasna.
Hakan Çalhanoğlu (AC Milan, 1994) – ofensywny pomocnik w przekroju całego sezonu prezentował się znakomicie. Teraz oczekiwałby znacznego wzrostu wynagrodzenia. Klub jest skłonny zaoferować Turkowi podwyżkę, ale nie tak wysoką, na jaką by on sam liczył. Z tego powodu trudno na razie wyrokować, co go czeka.
Mario Mandžukić (AC Milan, 1986) – Chorwat przez problemy zdrowotnie nie był w stanie wydatnie pomóc drużynie, a w pewnej chwili zrzekł się nawet wynagrodzenia. W jego umowie znajduje się opcja pozostania na kolejny sezon, ale strony zdecydowały o rozstaniu. Pojawiło się już pierwszej zapytanie o napastnika z Beşiktaşu, jednak nie wiadomo, na jaki ruch zdecyduje się sam zawodnik.
Luca Ceppitelli (Cagliari Calcio, 1989) – środkowy defensor należy do jednych z najważniejszych piłkarzy w drużynie i jeśli nie wydarzy się nic nieoczekiwanego, niebawem dojdzie do przedłużenia współpracy obu stron.
Kwadwo Asamoah (Cagliari Calcio, 1988) – przyszłość Ghańczyka to jedna, wielka niewiadoma. Utytułowany zawodnik miał wnieść do zespołu wiele jakości, a zagrał w podstawowym składzie tylko raz.
Ragnar Klavan (Cagliari Calcio, 1985) – ze względu na zaawansowany wiek i wysokie wynagrodzenia jest to już łabędzi śpiew, jeśli chodzi o pobyt Estończyka w zespole z Sardynii.
Nicolas N’Koulou (Torino, 1990) – kameruński stoper na brak zainteresowania innych ekip nie może narzekać i wydaje się, że bliżej mu do odejścia aniżeli pozostania. Chrapkę na niego ma chociażby Marcelo Bielsa, menedżer Leeds United.
Cristian Ansaldi (Torino, 1984) – Argentyńczyk wciąż jest ważną postacią tak w szatni, jak i na boisku. Obu stronom zależy również na kontynuowaniu współpracy, co wkrótce powinno przerodzić się w oficjalny komunikat.
Vanja Milinković-Savić (Torino, 1997) – były bramkarz Lechii Gdańsk ma szanse na pozostanie w ekipie „Byków”. Stosowne negocjacje z Serbem posiadającym status zmiennika zostały już zainicjowane.
Franck Ribéry (Fiorentina, 1983) – francuski skrzydłowy zawarł już z klubem ustne porozumienie. Teraz od Gennaro Gattuso zależy, czy zostanie ono sformalizowane, ale wobec ciągle wysokiej formy piłkarza można spodziewać się szczęśliwego finału.
Borja Valero (Fiorentina, 1985) – Hiszpan, po powrocie do „Violi”, nie zdołał nawiązać do swojej poprzedniej przygody z klubem, a teraz jest ostatniej prostej w kwestii odejścia. Być może środkowy pomocnik zdecyduje się jeszcze na grę w ojczyźnie przed zakończeniem swojej jakże bogatej kariery.
Valentin Eysseric (Fiorentina, 1992) – rozgrywający pożegnał się już z włoskim klubem i wszystko wskazuje na to, że Francuz wróci do ojczyzny. Zainteresowanie nim wyraża Stade Brestois 29.
Martín Cáceres (Fiorentina, 1987) – przyszłość obrońcy zależy od szkoleniowca, który musi zdecydować, czy 34-latek przyda mu się w kolejnym sezonie. Poprzedni był dla niego obfity pod względem liczby występów.
Mateo Musacchio (Lazio, 1990) – jeśli Argentyńczyk dobiłby do 10 występ w minionej kampanii, opcja na 24 miesiące zostałaby automatycznie aktywowana. Tak się nie stało i wszystko wskazuje na rozstanie obu stron.
Ștefan Radu (Lazio, 1986) – Rumun nie potrafi dojść do porozumienia z klubem w sprawie nowej umowy, tymczasem zainteresowanie zabraniem go ze sobą do Interu Mediolan wyraża Simone Inzaghi. To bardzo możliwy scenariusz.
Marco Parolo (Lazio, 1985) – w przypadku pozostania Simeone Inzaghiego, w grę wchodziło przedłużenia umowy o jeszcze jeden rok. Trener odchodzi i w tej sytuacji piłkarz najprawdopodobniej zdecyduje się na zakończenie kariery.
Senad Lulić (Lazio, 1986) – kapitan drużyny z chęcią przedłużyłby swój pobyt w Rzymie, ale nie otrzymał żadnej propozycji. Mając to na uwadze, jeśli nie wydarzy się nic nieoczekiwanego, odejdzie po dekadzie spędzonej w jednym klubie.
Joseph Marie Minala (Lazio, 1996)
– zawodnik, w przypadku którego niegdyś posądzano o zaniżenie wieku (miał mieć
Elseid Hysaj (Napoli, 1994) – w przypadku Albańczyka jego przyszłość była znana już od kilku miesięcy, a bieg zdarzeń mógł zmienić tylko powrót Maurizio Sarriego. Do tego jednak nie dojdzie i w tej sytuacji należy oczekiwać, jaki klub prawy defensor wybierze. W grze są między innymi AS Roma, Fiorentina czy AC Milan.
Nikola Maksimović (Lazio, 1991) – stoper nie doszedł do porozumienia z neapolitańczykami i teraz gotowi się do zmiany pracodawcy. Opcjami są Inter Mediolan oraz Lazio, a być może równie AS Roma.
Giorgio Chiellini (Juventus, 1984) – doświadczony defensor, w przeciwieństwie do Gianluigiego Buffona, nie zamierza odchodzić z Allianz Stadium. W takim nastawieniu kapitana drużyna duża zasługa powracającego na ławkę trenerską Massimiliano Allegriego. Oficjalny komunikat w sprawie nowej umowy to kwestia czasu.
Gianluigi Buffon (Juventus, 1978) – doświadczony golkiper liczył, że otrzyma więcej okazji do zaprezentowania swoich umiejętności. Z tego powodu zdecydował się nie przedłużać kontraktu i już szuka nowego pracodawcy. Opcjami są SL Benfica czy Parma.
Mehdi Bourabia (Sassuolo, 1987) – Marokańczyk w minionym sezonie przez trzy miesiące leczył uraz uda, a po powrocie do pełni sił zagrał tylko trzy razy. Mając to na uwadze, na ten moment środkowemu pomocnikowi bliżej do odejścia aniżeli pozostania.
Francesco Magnanelli (Sassuolo, 1984) – najbardziej lojalny czynny włoski zawodnik na świecie, który przebywa w jednym klubie od 2005 roku, zapowiada, że nie planuje jeszcze kończyć kariery. Zamiast tego kapitan zespołu chce podpisać nowy kontrakt i wydaje się, że dopnie swego.
Federico Peluso (Sassuolo, 1984) – po obfitującym w występy sezonie 2019/2020 wszechstronny obrońca mógł żywić spore nadzieje, co do nie tak dawno zakończonej kampanii. Grał jednak niewiele i to nowy trener zdecyduje, jaka przyszłość czeka Włocha.
Fabio Quagliarella (Sampdoria, 1983) – bramkostrzelny napastnik ciągle nie ma dosyć, a w poprzednim sezonie zanotował łącznie 13 trafień. Zważywszy na ten fakt, niebawem klub powinien ogłosić przedłużenie współpracy ze swoim kapitanem.
Gastón Ramírez (Sampdoria, 1990) – ofensywny pomocnik ma za sobą przecięty sezon i coraz więcej wskazuje na to, że tylko kwestią czasu jest zmiana klubu. Ścieżek dla doświadczonego gracza jest wiele, od powrotu do ojczyzny (zainteresowanie Peñarolu), przez wyjazd do Brazylii (zakusy Grêmio), po możliwość pozostania w Europie (zapytanie z Galatasaray).
Ashley Young (Inter Mediolan, 1985) – Anglik ma sobą udane półtora roku w stolicy Lombardii. Dał od siebie wystarczająco wiele, aby zaoferować mu nowy kontrakt, ale obecnie skłania się on raczej ku powrotowi do Watfordu aniżeli pozostania w obecnym klubie, tym bardziej że odszedł Antonio Conte, człowiek, na życzenie którego sprowadzono go do Włoch.
Andrea Ranocchia (Inter Mediolan, 1988) – defensor praktycznie co roku jest wypychany z drużyny i ostatecznie w niej pozostaje. Teraz może być podobnie, gdyż chodzą już słuchy o otwartości na obniżkę wynagrodzenia, co może skłonić klub do przedłużenia współpracy z ważną postacią szatni.
Aleksandar Kolarov (Inter Mediolan,
1985) – po Serbie oczekiwano w stolicy Lombardii
zdecydowanie więcej. Jeśli zatem nie wydarzy się nic nieoczekiwanego, niebawem
opuści on drużynę, a coraz więcej wskazuje na to, że i Włochy. Mówi się bowiem
o powrocie do Crvenej zvezdy.
Danilo D’Ambrosio (Inter Mediolan, 1988) – niektóre media zajmujące się tematem „Nerazzurrich” sugerują, że klub aktywował już opcję przedłużenia umowy o następne 12 miesięcy. Na razie jest to jednak nieoficjalna informacja, ale niewykluczone, że wobec prawdopodobnego odejścia Achrafa Hakimiego, Włoch istotnie pozostanie na kolejny sezon.
Henrikh Mkhitaryan (AS Roma, 1989) – Ormianin otrzymał już propozycję pozostania i wydaje się, że niebawem kontrakt zostanie przedłużony. To początkowo nie było takie oczywiste przez nienajlepsze wspomnienia zawodnika dotyczące współpracy z José Mourinho, ale finalnie Portugalczyk naprostował relacje z atakującym i strony są bliskie porozumienia.
Bruno Peres (AS Roma, 1990) – prawy obrońca już w kwietniu doszedł do porozumienia z Trabzonsporem, a nie tak dawno transfer został potwierdzony. Oficjalnie Brazylijczyk klub zmieni pierwszego lipca.
Antonio Mirante (AS Roma, 1983) – jeszcze kilka miesięcy temu wydawało się, że bramkarz może podpisać nową umowę. Tak się jednak nie stało, a klub poinformował już nadchodzącym rozstaniu. Włoch może wylądować w Milanie.
Juan Jesus (AS Roma, 1991) – klub chciał się pozbyć stopera od dłuższego czasu. Teraz nadarzyła się ku temu okazja i Brazylijczyk opuszcza Stadio Olimpico. Sam piłkarz na razie nie myśli o powrocie do ojczyzny.
Rodrigo Palacio (Bologna, 1982) – atakujący jakiś czas temu wzbudził zainteresowanie Monzy. Mimo że klub ostatecznie nie awansował do Serie A, być może to jest jakaś opcja.
Danilo (Bologna, 1984) – stoper wyraził zdziwienie z powodu tego, że nie dostał żadnej oferty podpisania nowego kontraktu. Kariery jednak kończyć nie zamierza, więc należy oczekiwać, że wkrótce znajdzie zatrudnienie w innym miejscu.
Cristián Zapata (Genoa, 1986) – środkowy obrońca zmagał się z szeregiem problemów zdrowotnych w tym sezonie i dlatego wątpliwe wydaje się jego pozostanie na kolejny rok w Genoi.
Goran Pandev (Genoa, 1983) – Macedończyk coraz większymi krokami zbliża się do zakończenia swojej bogatej kariery. Ten moment nie nastąpi najprawdopodobniej po EURO 2020.
Valon Behrami (Genoa, 1985) – doświadczony Szwajcar wrócił w styczniu ubiegłego roku do gry po kilku miesiącach przerwy i stanowił w niedawno zakończonym sezonie wartościowe uzupełnienie dla Genoi. Nic nie wskazuje na razie jednak na to, aby klub chciał go zatrzymać na jeszcze jeden sezon.
Lorenzo Montipò (Benevento, 1996) – włoski bramkarz wystąpił w niemal wszystkich spotkaniach „Czarowników” i prezentował się w nich całkiem przyzwoicie. W związku z tym, nie powinien narzekać na brak ofert.
Roberto Insigne (Benevento, 1994) – 27-letni zawodnik pojawiał się regularnie na boiska we włoskiej elicie. Nie wykręcał jednak jakiś wyjątkowych liczb, dlatego może być mu trudno znaleźć nowego pracodawcę w Serie A.
Luca Caldirola (Benevento, 1991) – doświadczony obrońca radził sobie całkiem przyzwoicie do momentu odniesienia urazu łąkotki. Po jej wyleczeniu miał jednak spory kłopot z odzyskaniem właściwej formy.
Nicolas Viola (Benevento, 1989) – kapitan „Czarowników” stracił pierwszą część sezonu ze względu na problemy zdrowotne. W drugiej wrócił już do wyjściowego składu i najprawdopodobniej spróbuje pomóc zespołowi wywalczyć szybki powrót do elity.
Perparim Hetemaj (Benevento, 1986) – były reprezentant Finlandii należał do grona podstawowych piłkarzy w układance Inzaghiego i teraz stanie się zapewne jedną ofiar zmian mających zajść w klubie.
Andrés Tello (Benevento, 1996) – Kolumbijczyk uchodził swego czasu za obiecującego piłkarza. Na zapleczu Serie A radził sobie jeszcze całkiem przyzwoicie, ale w najwyższej klasie nie był w stanie przebić się do wyjściowego składu Benevento.
Alessandro Tuia (Benevento, 1990) – środkowy obrońca był przeważnie podstawowym zawodnikiem beniaminka w zakończonym sezonie. Dlatego może liczyć na przedłużenie wygasającej współpracy.
Marco Sau (Benevento, 1987) – doświadczony napastnik w znaczącym stopniu przyczynił się do wywalczenia awansu przez „Czarowników” do włoskiej elity. W niej był już jednak tylko zmiennikiem.
Giuseppe Di Serio (Benevento, 2001) – młody ofensywny zawodnik pełnił funkcję rezerwowego w zespole prowadzonym przez Filippo Inzaghiego. Teraz po spadku do Serie B mógłby spróbować odgrywać ważniejszą rolę w Benevento.
Andrej Gyłybinow (Spezia Calcio, 1988) – bułgarski napastnik udanie rozpoczął sezon od strzelenia trzech goli w dwóch meczach ligowych. Potem nabawił się urazu nogi i do końca rozgrywek z rzadka pojawiał się na murawach w Serie A. W związku z tym jego pozostanie w Spezii wydaje się mało prawdopodobne.
Gennaro Acampora (Spezia Calcio, 1994) – środkowy pomocnik pełnił funkcję rezerwowego we włoskim zespole i raczej nie był z takiej sytuacji w pełni zadowolony, dlatego wkrótce powinien rozejrzeć się za nowym pracodawcą.
Claudio Terzi (Spezia Calcio, 1984) – doświadczony obrońca zanotował udany powrót na poziom Serie A po kilku sezonach przerwy i jako kapitan pomógł utrzymać się w elicie beniaminkowi ze Spezii. Czy w kolejnym dostanie jeszcze szanse do napisania kolejnej karty w historii klubu? Wkrótce zostanie podjęta decyzja w tej sprawie.
Vladimir Golemić (Crotone, 1991) – blisko 30-letni zawodnik należał do grona wyróżniających się graczy w szeregach spadkowicza z włoskiej elity. Teraz może zdecydować się na podjęcie próby wywalczenia z nim powrotu do najwyższej klasy, o ile nie otrzyma innej kuszącej propozycji.
Miguel Veloso (Hellas Verona, 1986) – defensywny pomocnik najlepsze lata kariery ma już za sobą, ale mimo to jest w stanie występować w dalszym ciągu na najwyższym poziomie. W obecnym sezonie, gdy tylko dopisywało mu zdrowie, wybiegał regularnie na boiska w Serie A w charakterze kapitana Hellasu.
Sebastian Prödl (Udinese, 1987) – doświadczony obrońca dołączył do włoskiego zespołu w lutym 2020 roku i od tego czasu… nie zanotował w nim ani jednego występu. Austriak podpisał kontrakt z Udinese w momencie leczenia urazu kolana i do tej pory nie udało mu się dojść do pełni sił. W zaistniałej sytuacji wiele na to wskazuje, że zdecyduje się na zakończenie kariery.
![Relacje transferowe na żywo [LINK]](img/ads/relacje.jpg)
