Oni odeszli w przeciągu ostatniego roku. Wspominamy postacie ze świata piłki

W przeciągu ostatnich dwunastu miesięcy pożegnaliśmy wiele znanych osobistości w świecie sportu. My postanowiliśmy szczególnie skupić się na tych związanych z futbolem, a wśród nich nie brakuje takich, którzy zbyt szybko pożegnali się ze swoimi bliskimi.

Andrzej Fischer (15.01.1952 - 22.11.2018)

Niedługo minie rok, od kiedy nie ma wśród nas Andrzeja Fischera. Były bramkarz między innymi Lecha Poznań i Górnika Zabrze zyskał sobie w latach 70-tych duże uznanie na polskich boiskach i w nagrodę otrzymał powołanie do reprezentacji narodowej prowadzonej przez Kazimierza Górskiego na Mistrzostwa Świata w 1974 roku. Nie było mu dane wystąpić na tej imprezie, ale jako zmiennik Jana Tomaszewskiego mógł liczyć na otrzymanie srebrnego medalu (taki wówczas przyznawano) za zajęcie trzeciego miejsca na wspomnianym turnieju.

Emiliano Sala (31.10.1990 - 21.01.2019)

Argentyńczyk marzył o rywalizacji z najlepszymi zawodnikami na świecie i z tego też powodu zdecydował się po udanym pobycie w Nantes przenieść do Cardiff City w połowie minionego sezonu. Drużyna z Walii nie zdążyła nawet dopiąć wszystkich formalności z rejestracją 28-letniego piłkarza, ponieważ ten poniósł tragiczną śmierć po tym, jak awionetka, którą podróżował wpadła do kanału La Manche.

Philemon Masinga (28.06.1969 - 13.01.2019)

Jedna z legend afrykańskiego futbolu i bohater Republiki Południowej Afryki. To on w trakcie kontynentalnych eliminacji zdobył decydującego gola w starciu z Demokratyczną Republiką Konga, który zapewnił jego drużynie narodowej upragniony pierwszy awans na Mistrzostwa Świata w 1998 roku.

Isacio Caleja (06.12.1936 - 04.02.2019)

Hiszpański defensor był bez wątpienia jedną z najjaśniejszych piłkarskich postaci na Półwyspie Iberyjskim w latach 60-tych XX wieku. To między innymi za jego sprawą Atlético Madryt zaczęło sięgać po dłuższej przerwie regularnie po krajowe trofea. Gdyby tego było mało, to razem z tym zespołem zdobył pierwszy międzynarodowy tytuł za zwycięstwo w Pucharze Zdobywców Pucharów w sezonie 1961/1962, a później wraz z kolegami z drużyny narodowej cieszył się z wygrania Mistrzostw Europy w 1964 roku. Reprezentacja Hiszpanii na powtórzenie tego wyniku musiała poczekać aż 44 lata.

Rudolf Assauer (30.04.1944 - 06.02.2019)

Niemiecki piłkarz i następnie działacz znany ze swojego zamiłowania do cygar. Z roli zawodnika szczególnie miło mogą go wspominać sympatycy Borussii Dortmund, z którą sięgnął po Puchar Niemiec (1964/1965) i Puchar Zdobywców Pucharów (1965/1966), a także był bliski wywalczenia mistrzostwa kraju w sezonie 1965/1966, w którym to nieznacznie lepsza okazała się drużyna TSV 1860 Monachium. Z kolei z drugiej funkcji wywiązywał się znakomicie w szeregach Schalke 04, bo to z nim u sterów zdobyła ona Puchar UEFA (1996/1997) i dwukrotnie Puchar Niemiec (2000/2001, 2001/2002).

Gordon Banks (30.12.1937 - 12.02.2019)

Jeden z najlepszych bramkarzy w historii futbolu. Ukoronowanie jego kariery stanowiło bez wątpienia zdobycie złotego medalu na Mistrzostwach Świata w 1966 roku. Anglia straciła w trakcie tego turnieju tylko trzy bramki i to dopiero w decydujących meczach, bo w półfinale z Portugalia (2:1) i finale z Niemcami (4:2 po dogrywce). Cztery lata później obrońcy tytułu z Banksem w bramce spisywali się bardzo dobrze, a on znów stanowił zaporę nie do przejścia dla napastników rywali, ale niestety przez problemy żołądkowe nie wystąpił w spotkaniu z Republiką Federalną Niemiec i w efekcie Anglia przegrała ćwierćfinałowy pojedynek (2:3 po dogrywce). Banks aż sześciokrotnie z rzędu otrzymywał nagrodę dla najlepszego bramkarza globu w latach 1966-1971.

Antonio Wilson Vieira Honorio (11.06.1943 - 11.03.2019)

Popularny Coutinho tworzył przez lata zabójczy duet napastników z Pelé w Santosie, w którym zdobył aż 368 goli w 457 rozegranych meczach. Niestety w kadrze narodowej nie było już mu to dane przez trapiące go kontuzje. Jedna z nich wyeliminowała go nawet z udziału w Mistrzostwach Świata w 1962 roku, ale mimo to sztab zatrzymał go w zespole, dzięki czemu mógł potem świętować z kolegami zdobycie tytułu najlepszej ekipy globu.

Joel Darlington (24.11.1998 - 18.03.2019)

Walijczyk uchodził za bardzo uzdolnionego piłkarza i świadczy o tym między innymi fakt, że przebywał na testach w Manchesterze United. W ich trakcie doznał jednak złamania ręki, a później wykryto u niego blizny po przepuklinie dysku, co zmusiło go do zakończenia kariery. Ofensywnie usposobiony zawodnik załamał się i miewał stany lękowe, co w konsekwencji doprowadziło go do popełnienia samobójstwa.

Thomas Smith (05.04.1945 - 12.04.2019)

Jedna z legend Liverpoolu. Razem z „The Reds” świętował zdobycie między innymi czterech mistrzostw Anglii (1965/1966, 1972/1973, 1975/1976, 1976/1977), dwóch Pucharów UEFA (1972/1973, 1975/1976) i jednego Pucharu Europy (1976/1977). Popularny „Iron Anfield” zapisał się ponadto w historii klubu jako zdobywca jednego z goli w finale Pucharu Europy przeciwko Borussii Mönchengladbach (3:1).

Billy McNeill (02.03.1940 - 22.04.2019)

Szkot poświęcił niemal całe swoje życie dla Celticu. Najpierw był przez 18 lat zawodnikiem ekipy z Glasgow, a potem jej trenerem (1978–1983 i 1987–1991). Jako piłkarz sięgnął z nim po Puchar Europy w sezonie 1966/1967 i całkowicie zdominował krajowe rozgrywki za sprawą zdobycia dziewięciu mistrzostw i trzynastu pucharów. Z kolei w roli szkoleniowca udało mu się między innymi czterokrotnie cieszyć ze zdobycia tytułu najlepszej ekipy w Szkocji.

Faty Papy (18.09.1990 - 25.04.2019)

Reprezentant Burundi zmagał się z problemami z sercem i lekarze zabronili mu czynnego uprawiania jakiegokolwiek sportu wyczynowego. Piłkarz nie zamierzał zastosować się do ich zaleceń i końcu stało się to, czego wszyscy się obawiali. Fary Papy zasłabł na boisku i nie udało się go już uratować.

Josef Šural (03.05.1990 - 29.04.2019)

Pięć kilometrów. Dokładnie tyle zabrakło piłkarzom Alanyasporu, aby bezpiecznie dotrzeć do domu. Niestety kierowca przewożący zawodników zasnął za kierownicą i spowodował wypadek, w którym zmarł czeski napastnik.

Manfred Burgsmüller (22.12.1949 - 18.05.2019)

Jeden z najlepszych strzelców wszech czasów w niemieckiej Bundeslidze. Do niedawna mógł cieszyć się z zajmowania czwartej pozycji w tej klasyfikacji za sprawą 212 zdobytych goli w 446 rozegranych meczach. Przed kilkunastoma dniami prześcignął go jednak Robert Lewandowski. Warto nadmienić, że Manfred po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął przygodę z... futbolem amerykańskim i w latach 1996-2002 występował w rodzimych rozgrywkach w tej dyscyplinie.

José Antonio Reyes (01.09.1983 - 01.06.2019)

Hiszpan uchodził za niezwykle uzdolnionego piłkarza, ale nie potrafił w pełni wykorzystać swojego potencjału. Mimo to najmłodszy zawodnik, któremu udało się zadebiutować w barwach Sevilli, sięgnął w swojej karierze po wiele cennych trofeów takich jak Liga Europy (dwa razy z Atlético Madryt - 2009/2010, 2011/2012 i trzy razy z Sevillą - 2013/2014, 2014/2015, 2015/2016), mistrzostwo Hiszpanii (Real Madryt - 2006/2007), Superpuchar Europy (Atlético Madryt - 2010) czy FA Cup (Arsenal - 2004/2005). Do pełnego spełnienia w klubowej karierze zabrakło mu tylko zwycięstwa w Lidze Mistrzów. José Antonio Reyes był bliski sięgnięcia po to trofeum z Arsenalem w sezonie 2005/2006, ale jego drużyna musiała uznać wówczas wyższość Barcelony (1:2).

Justin Edinburgh (18.12.1969 - 08.06.2019)

Szkoleniowiec Leyton Orient mógł nie tak dawno cieszyć się z awansu do czwartej klasy rozgrywkowej w Anglii. Po zakończeniu sezonu jako jeden z byłych zawodników Tottenhamu pojawił się na finale Ligi Mistrzów w Madrycie. Po powrocie do kraju doznał dość niespodziewanie ataku serca i nie udało się go uratować.

Florijana Ismaili (01.01.1995 - 29.06.2019)

Etatowa reprezentantka Szwajcarii miała przed sobą jeszcze całe życie, ale niestety jej wakacyjny wypad nad jezioro Como okazał się tragiczny w skutkach po tym, jak piłkarka wskoczyła z łódki do wody i nie wypłynęła już na powierzchnię.

Jose Luis Brown (11.11.1956 – 12.08.2019)

Z mundialu w 1968 roku wszyscy mają przed oczami Diego Armando Maradonę. Cichym bohaterem Argentyńczyków na tym turnieju był także Jose Luis Brown, który otworzył wynik finałowego starcia z Republiką Federalną Niemiec (3:2).

Junior Agogo (01.08.1979 - 22.08.2019)

Ghańczyk dysponował odpowiednimi warunkami do zrobienia interesującej kariery. Z różnych względów nie udało mu się rozwinąć skrzydeł na europejskich boiskach, ale za to z bardzo dobrej strony zdołał pokazać się w reprezentacji Ghany na Pucharze Narodów Afryki w 2008 roku.

Jairzinho Pieter (11.11.1987 - 09.09.2019)

31-latek udał się przed kilkoma tygodniami na swoje kolejne zgrupowanie reprezentacji Curaçao i nic wówczas nie wskazywało na to, że zmaga się z jakimiś problemami zdrowotnymi. Niestety po meczu z Haiti został znaleziony martwy w hotelu. Jak się szybko okazało przyczyną jego śmierci był zawał serca.

Rudolf Gutendorf (30.08.1926 - 13.09.2019)

Niemiec zapisał się w historii światowego futbolu jako trener... 37 klubów i 18 reprezentacji. W jego słowniku na pewno nie istniało słowo stabilizacja, ale też nie można powiedzieć, że był kimś całkowicie przypadkowym, ponieważ to między innymi za jego sprawą reprezentacja Chile awansowała na mundial w 1974 roku.

Kelvin Maynard (29.05.1987 - 18.09.2019)

Piłkarz testowany swego czasu przez Zawiszę Bydgoszcz poniósł tragiczną śmierć na jednej z ulic w Amsterdamie, kiedy to został zastrzelony przez napastników, którzy najprawdopodobniej chcieli go okraść z posiadanych przy sobie kosztowności.

Fernando Ricksen (27.07.1976 - 18.09.2019)

Legenda Rangersów zmagała się od wielu lat ze stwardnieniem zanikowym bocznym, ale mimo olbrzymiego bólu była pozytywnie nastawiona do otaczającego go świata aż do momentu, w którym organizm odmówił mu całkowitego posłuszeństwa.

Isaac Promise (02.12.1987 - 02.10.2019)

Kapitan srebrnej reprezentacji Nigerii z Igrzysk Olimpijskich z 2008 roku nie zrobił olśniewającej kariery i w ostatnich latach cieszył się życiem w Stanach Zjednoczonych, gdzie zmarł na atak serca w czasie wizyty na siłowni.

Ángel Pérez García (16.10.1957 - 17.10.2019)

Sympatyczny szkoleniowiec znany nam z czasów pobytu w Piaście Gliwice za sprawą tzw. „resultados historicos” składających się z prestiżowych wygranych z Cracovią (5:1), Legią Warszawa (3:1) oraz Górnikiem Zabrze (2:1) wycofał się z pracy w roli szkoleniowca na początku 2018 roku. Jak się okazało było to podyktowane wykryciem u niego złośliwego nowotworu, z którym były piłkarz między innymi Realu Madryt postanowił walczyć w gronie rodzinnym.

Pamiętajmy również o innych osobach związanymi z różnymi dyscyplinami lub po prostu sympatykami sportu

• Andrzej Gmitruk (ur. 1951) - polski trener bokserski, promotor i menedżer
• Peter Hill-Wood (ur. 1936) - były prezes Arsenalu
• Michał Bidas (ur. 1939) - polski koszykarz i trener
• Matti Nykänen (ur. 1963) - fiński skoczek narciarski
• Zbigniew Szczepkowski (ur. 1952) - polski kolarz
• Zbigniew Czajkowski (ur. 1921) - polski szermierz i trener
• Lucjan Trela (ur. 1942) - polski bokser
• Zdzisław Antczak (ur. 1947) - polski piłkarz ręczny
• Kelly Catlin (ur. 1995) - amerykańska kolarka
• Ulf Bengtsson (ur. 1960) - szwedzki tenisista stołowy
• Jan Dydak (ur. 1968) - polski bokser
• Alojzy Jarguz (ur. 1934) - polski sędzia piłkarski
• John Havlicek (ur. 1940) - amerykański koszykarz
• Niki Lauda (ur. 1949) - austriacki kierowca Formuły 1
• Lennart Johansson (ur. 1929) - szwedzki działacz sportowy i były prezydent UEFA
• Wojciech Nowiński (ur. 1948) - polski piłkarz ręczny i trener
• Miguel Ángel Falasca (ur. 1973) - hiszpański siatkarz i trener
• Pernell Whitaker (ur. 1964) - amerykański bokser
• Egil Danielsen (ur. 1933) - norweski oszczepnik
  
• Dawid Kostecki (ur. 1981) - polski bokser
• Bjorg Lambrecht (ur. 1997) - belgijski kolarz
• Anthoine Hubert (ur. 1996) - francuski kierowca Formuły 2
• Mieczysław Tracz (ur. 1962) - polski zapaśnik i trener
• Halvard Hanevold (ur. 1969) - norweski biathlonista
• Giorgio Squinzi (ur. 1943) - prezes Sassuolo
  
• Julia Kmiecik (ur. 1928) - matka Kazimierza Kmiecika i fanka Wisły Kraków
• Wiesław Czapiewski (ur. 1960) - polski lekkoatleta i trener